Του Βασίλη Τσολακίδη *
“Πάμε και όπου βγεί”. Αυτό άκουσε να λένε μέσω των ασυρμάτων, επιβάτης της μοιραίας αμαξοστοιχίας.
Ώρες-ώρες νοιώθουμε ότι έτσι κινείται και η ζωή μας. Κάτι στο “πάμε και όπου βγεί”. Κάτι σαν εγκατάλειψη της χώρας. Κάτι σαν η σημερινή κυβέρνηση να έχει αποθέσει όλες τις ελπίδες στην περιβόητη “ατομική ευθύνη”. Ίσως αυτό να οφείλεται στις ιδεολογικές αγκυλώσεις που την διακατέχουν, ίσως είναι μια επικοινωνιακή επιλογή για να αποφύγει την ανάληψη ευθυνών… Το σίγουρο είναι ότι αυτό καταστρέφει τις δικές μας ζωές και τις ζωές των παιδιών μας, τις ζωές των πολλών.
“Πάμε και όπου βγεί” και στον αγροτικό-κτηνοτροφικό τομέα. Η ακρίβεια στα λιπάσματα, στις ζωοτροφές, στα καύσιμα “δεν παλεύεται”. Εργατικά χέρια δεν υπάρχουν και όσοι έχουν μείνει γερνούν και κάποια στιγμή θα τα παρατήσουν. Οι τιμές των προϊόντων είναι απαράδεκτα χαμηλές και πλέον “κουμάντο” κάνει ένα ολιγοψώνιο μεσαζόντων. Η ύπαιθρος εγκαταλείπεται…
“Πάμε και όπου βγεί” και στην ενέργεια που οι μαθητευόμενοι μάγοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη κατάφεραν σε μια χώρα με τόσο ήλιο και αιολικό δυναμικό (αλλά και λιγνίτες) να πληρώνουμε το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη. Να πληρώνουμε πανάκριβα “τον κάθε Στάσση”, να ιδιωτικοποιούν την ΔΕΗ όταν σε όλη την Ευρώπη το δημόσιο έπαιρνε πάλι στα χέρια του υποδομές και δίκτυα ενέργειας. Βέβαια τα διυλιστήρια και οι ενεργειακές εταιρείες ήδη έχουν ανακοινώσει “ουρανοκατέβατα κέρδη” τα οποία μένουν στην ουσία αφορολόγητα. Το ποιος πληρώνει αυτά τα κέρδη είναι σαφές…
Όλοι θυμόμαστε την κυβέρνηση να χειροκροτεί τους υγειονομικούς και ταυτόχρονα να αναγορεύει την αντιμετώπιση της πανδημίας σε υπόθεση “ατομικής ευθύνης”. Βέβαια λίγο αργότερα η ίδια κυβέρνηση απαξίωνε τους υγειονομικούς, έστελνε τα ΜΑΤ να τους ψεκάσουν, υποβάθμιζε το δημόσιο σύστημα υγείας, ενίσχυε με κάθε τρόπο τον ιδιωτικό τομέα υγείας.
Τα ίδια και στην παιδεία που η εμμονική υπουργός κ.Κεραμέως απαξιώνει τα δημόσια πανεπιστήμια, αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα στα ιδιωτικά κολλέγια, ζητά πανεπιστημιακή αστυνομία αντί για καθηγητές…
Τα ίδια και στην καλλιτεχνική παιδεία που υποβαθμίζονται οι τίτλοι σπουδών σε επίπεδο Λυκείου…
Ταυτόχρονα βάζουν στη ζωή μας “σταθμάρχες” για να μας παρακολουθούν, “σταθμάρχες” για να ελέγχουν την πληροφόρηση και να κατευθύνουν το μυαλό μας, “σταθμάρχες” για να φροντίζουν που θα πάει το δημόσιο χρήμα.
Ζούμε μια δυστοπία καλά στημένη, καλά υπηρετούμενη, με πιστούς υπηρέτες.
Το μόνο που διαφεύγει από τους “σταθμάρχες” της ζωής μας είναι ότι η πραγματικότητα δεν μπορεί να κρύβεται για πάντα από όλους. Δεν μπορεί αυτοί να κατευθύνουν μονίμως τα πάντα. Τους καταλάβαμε, δεν τους αντέχουμε άλλο, θα τους αλλάξουμε γιατί θέλουμε επιτέλους να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Δεν μπορεί να ανεχτούμε άλλη “μετωπική” με τις ζωές μας…
*υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για το Νομό ´Εβρου, π. Πρόεδρος ΚΑΠΕ