efhmerida1

Η ιατρική ιστορία του Έβρου σε ένα βιβλίο-κόσμημα

«Η ιστορία ενός Ιατρικού Συλλόγου εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι δεν μπορεί να είναι κάτι το συναρπαστικό σαν ανάγνωσμα. Όταν όμως η ιστορία αυτή είναι ένα μεγάλο, όπως πιστεύουμε, κομμάτι από τη ζωή μιας πόλης, της Αλεξανδρούπολης και του ακριτικού Έβρου, τα γεγονότα την αναγκάζουν να είναι πράγματι ενδιαφέρουσα».

Με αυτά τα λόγια ξεκινά το βιβλίο «Ιατρικός Σύλλογος Έβρου – 92 χρόνια δημιουργικής παρουσίας» του επίτιμου προέδρου του συλλόγου Δημήτρη Αναστασιάδη, που είναι το αποτέλεσμα της πολυετούς έρευνας, η οποία ξεκίνησε το 1990, και της μεγάλης αγάπης του συγγραφέα τόσο για την Αλεξανδρούπολη και τον Έβρο, όσο και για το ιατρικό επάγγελμα που με τόση προσήλωση υπηρετεί εδώ και 40 χρόνια.

Αυτή είναι η πρώτη φορά στα ιατρικά δρώμενα της Ελλάδας που Ιατρικός Σύλλογος γράφει την ιστορία του. Μία ιστορία γεμάτη προκλήσεις, δυσκολίες, συγκινήσεις, σημαντικές εξελίξεις στην τεχνολογία της ιατρικής και της φαρμακευτικής. Ο κ. Αναστασιάδης συγκέντρωσε ένα πλούσιο υλικό που αποτελεί σπουδαία παρακαταθήκη για μία πολύ σημαντική πτυχή της ιστορίας του τόπου μας. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ξυπνούν μνήμες μίας άλλης εποχής, μίας άλλης Αλεξανδρούπολης. Φωτογραφίες, μαρτυρίες και επιστήμονες που σε αντίξοες συνθήκες γιάτρεψαν κόσμο, έσωσαν ζωές και άφησαν το στίγμα τους.

«Με ένα ακουστικό μόνο στα χέρια, χωρίς ιατρικά μηχανήματα, χωρίς φάρμακα, με υποτυπώδη Νοσοκομεία και χωρίς μεταφορικά μέσα, πάλευαν μέρα και νύχτα με τις αρρώστιες και τον θάνατο. Το έργο τους δεν ήταν μόνο λειτούργημα, αλλά στην κυριολεξία ηρωισμός. Ο κόσμος του Έβρου το αναγνώρισε και τους τίμησε, έγραψαν ιστορία» γράφει ο συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου του.

Ενδιαφέροντα αποσπάσματα

Όταν η πόλη είχε ρεύμα μόνο μετά τις 8 το βράδυ …
«Ενδιαφέρον θα μπορούσαμε να πούμε ότι παρουσιάζει από ιστορικής πλευράς και η λειτουργία του πρώτου ακτινολογικού εργαστηρίου στην Αλεξανδρούπολη το 1931. Στα χρόνια εκείνα ηλεκτρικό ρεύμα είχε μόνο μετά τις 8 το βράδυ, γι’ αυτό ο πρώτος ακτινολόγος που ήλθε στον Έβρο, ο Γεώργιος Αποστόλου αναγκάστηκε να εγκαταστήσει στην αυλή του Ιατρείου του γεννήτρια ρεύματος, για να μπορεί να εργαστεί την ημέρα. Έτσι, την ώρα που ο Αποστόλου έβγαζε ακτινογραφίες ή έκανε ακτινοσκόπηση όλη η γειτονιά δεν μπορούσε να ησυχάσει από το θόρυβο της μηχανής».

Δυσπιστία για τους ειδικούς γιατρούς

«Μετά την κατοχή εγκαταστάθηκαν αρκετοί γιατροί στην Αλεξανδρούπολη, μεταξύ των οποίων πολλοί με ειδικότητα. Οι πρώτοι ειδικοί γιατροί αντιμετωπίστηκαν στην αρχή με δυσπιστία από τον κόσμο, που είχε συνηθίσει μέχρι τότε, για οποιοδήποτε πρόβλημα, να απευθύνεται στους γενικούς γιατρούς της περιοχής».

Φιλανθρωπικό έργο

«Αμέσως μετά την κατοχή που ο τόπος μας περνούσε όπως και όλη η Ελλάδα δύσκολες μέρες, ο Ιατρικός Σύλλογος μαζί με τον Σύλλογο Κυριών και Δεσποινίδων Αλεξανδρούπολης και τη «Μέριμνα», είχε μεγάλη κοινωνική και φιλανθρωπική προσφορά, συμβάλλοντας στην περίθαλψη των απόρων κατοίκων με εμβολιασμούς, διανομή φαρμάκων και εξορμήσεις στα χωριά όπου τότε δεν υπήρχαν αγροτικά ιατρεία».

Ιατρική «άνθηση»

«Μετά το 1960, η Αλεξανδρούπολη των 16.000 κατοίκων, λόγω και της μεγάλης ανοικοδόμησης της εποχής, μέσα σε δύο δεκαετίες έγινε μία σύγχρονη μεγαλούπολη, όχι όμως πιο όμορφη από την παλιά Αλεξανδρούπολη. Πολλοί γιατροί, κυρίως Εβρίτες, αλλά και από άλλα μέρη, άρχισαν να έρχονται εδώ για μόνιμη εγκατάσταση. Τα πρώτα χρόνια, οι συνθήκες άσκησης του Ιατρικού επαγγέλματος δεν ήταν ιδανικές, λόγω της έλλειψης ιατρικών μηχανημάτων και φαρμακευτικών σκευασμάτων. Οι περισσότεροι με ένα ακουστικό στο χέρι και με χειροποίητα φάρμακα».
Μετακινήσεις γιατρών με μουλάρια και πολλούς κινδύνους

«Οι μετακινήσεις των γιατρών σε παλαιότερες εποχές πριν το 1950 είναι ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της Ιατρικής με γεγονότα που πολλές φορές γίνονται δύσκολα πιστευτά από τους νεότερους γιατρούς. Στις πόλεις οι επισκέψεις κατ’ οίκον γίνονταν με τα πόδια ή με άμαξες (παϊτόνια) με άλογα. Στα χωριά όμως, η άσκηση του Ιατρικού επαγγέλματος από τους αγροτικούςγ ιατρούς που έπρεπε να μετακινούνται στα φύρω χωριά ήταν περίπου ηρωισμός. Επειδή δεν υπήρχαν μεταφορικά μέσα, οι επισκέψεις στους ασθενείς γινόταν με άλογα, μουλάρια και κάρα. Είναι ατελείωτες οι διηγήσεις παλαιών γιατρών που πολλές φορές τη μέρα, αλλά και νύχτα πολλές φορές, αντιμετώπιζαν στο δρόμο ακραία καιρικά φαινόμενα. Καταιγίδες, χιόνια, παγωνιές και εδώ στον Έβρο επιθέσεις από κοπάδια λύκων. Πολλές φορές διακινδύνευαν τη ζωή τους για να σώσουν έναν ασθενή. Τον χειμώνα του 1974 ένα γιατρό, τον τ. πρόεδρο του ΙΣΕ Δημήτρη Αναστασιάδη, όταν ήταν αγροτικός στα ιστορικά Ψαρά, προσπαθώντας τη νύχτα να επισκεφθεί ασθενή δίπλα στο λιμάνι, τον πήραν τα παγωμένα κύματα και τον χτύπησαν πάνω στα βράχια. Έκανε πολλές μέρες να συνέλθει».

Τα πρώτα Φαρμακεία

«Παράλληλα με τα Ιατρεία άρχισαν να ξεφυτρώνουν στην Αλεξανδρούπολη και τα πρώτα Φαρμακεία. Όλες τις συνταγές βέβαια τις εκτελούσαν στο γουδί και για πολλά χρόνια το Φαρμακευτικό επάγγελμα ήταν δύσκολη χειρωνακτική εργασία…. Επειδή τα φαρμακεία ήταν λίγα, εφημέρευαν ή διανυκτέρευαν περίπου κάθε εβδομάδα και το διανυκτερεύον φαρμακείο ήταν ο τόπος συγκέντρωσης πολλών γιατρών: Τα λίγα καφενεία έκλειναν τότε νωρίς και το φαρμακείο ήταν ο τόπος που οι γιατροί με ατέλειωτες συζητήσεις έλεγαν τα καθημερινά τους προβλήματα. Γινόταν ένα άτυπο συμβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου.
Το πρώτο φαρμακείο στην πόλη το άνοιξε το 1922 ο Σταύρος Αποστολίδης στη γωνία ακριβώς που είναι σήμερα η Εθνική Τράπεζα».

Αναστασιάδης: «Η ιστορική αυτή αναδρομή αφιερώνεται σ’ όλους τους γιατρούς του Έβρου»

Ο συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου του αναφέρει: «Το οδοιπορικό του Ιατρικού Συλλόγου «Εβρου μέσα στον χρόνο είναι αδύνατο να χαρακτηρισθεί σαν ευτυχισμένη διαδρομή, όταν συνοδεύεται από δύο παγκόσμιους πολέμους, οθωμανική κατοχή, βουλγαρικές κατοχές, εμφύλιο πόλεμο, μεγάλες επιδημίες (φυματίωση, χολέρα, ευλογιά), και μεγάλες ελλείψεις τροφίμων και φαρμάκων. Οι γιατροί δίπλα πάντα στον κόσμο έζησαν και εργάστηκαν σε ταραγμένα χρόνια και σε μια περιοχή δύσκολη και απομονωμένη. Πιστεύουμε ότι η αφήγηση της ιστορίας του Ιατρικού Συλλόγου ελάχιστα διαφέρει από την ιστορία της Αλεξανδρούπολης και του ‘Εβρου τα τελευταία 100 χρόνια.’ Ηταν μια κοινή πορεία.

Το προφορικό, ιστορικό και φωτογραφικό υλικό άρχισε να συγκεντρώνεται το 1990, όταν ακόμα ζούσαν οι παλιοί γιατροί και τέως Πρόεδροι του Ιατρικού Συλλόγου Χρήστος Σαμαράς, Κώστας Ραχμανίδης, Σπύρος Τσινταράκης και οι ιστορικοί της πόλης Γιώργος Παναγιώτου και Θανάσης Αποστολίδης. Μόλις είχαν κυκλοφορήσει τότε τα κασετόφωνα. Πηγαίναμε στα σπίτια τους ή τα γραφεία τους, και ακούγαμε με τις ώρες τις εμπειρίες τους και τις αναμνήσεις τους. Καταφέραμε και κάναμε την πρώτη έκδοση το 1992. Πολλά αποσπάσματα αναδημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής και στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία».

Επειδή όμως τα χρόνια τρέχουν η ιστορία έπρεπε να συμπληρωθεί με τα καινούρια στοιχεία και γεγονότα. Αρκετοί ιστορικοί, γιατροί και εργαζόμενοι στον χώρο της Υγείας μας έφερναν σπάνιο φωτογραφικό και γραπτό υλικό για να μείνει σαν παρακαταθήκη και να μην χαθεί με το χρόνο.

Η ιστορική αυτή αναδρομή αφιερώνεται σ’ όλους τους γιατρούς του Έβρου που έζησαν και εργάστηκαν πριν το 1950.

Με ένα ακουστικό μόνο στα χέρια, χωρίς ιατρικά μηχανήματα, χωρίς φάρμακα, με υποτυπώδη Νοσοκομεία και χωρίς μεταφορικά μέσα, πάλευαν μέρα και νύχτα με τις αρρώστιες και τον θάνατο. Το έργο τους δεν ήταν μόνο λειτούργημα, αλλά στην κυριολεξία ηρωισμός. Ο κόσμος του «Εβρου το αναγνώρισε και τους τίμησε, έγραψαν ιστορία.
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους βοήθησαν για να γραφεί αυτή η ιστορική μελέτη. Να είναι βέβαιοι, ότι συνέβαλαν, ώστε να μην χαθεί και να αντέξει στο πέρασμα του χρόνου η ιστορία της ιατρικής, σαν ένα κομμάτι πάντα της ιστορίας του τόπου μας».

Βάρναλης: «Η αγάπη του Δημήτρη Αναστασιάδη για τον Ιατρικό Σύλλογο τον έκανε και ιστορικό ερευνητή»

Ο νυν πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου γράφει για το βιβλίο: «Η πρώτη προσπάθεια καταγραφής ιστορικού και φωτογραφικού υλικού, σχετικά με την πορεία του Ιατρικού Συλλόγου Έβρου και τις δράσεις των μελών του στον επιστημονικό και κοινωνικό χώρο, άρχισε το 1990 πριν 27 χρόνια.

Σήμερα, 27 χρόνια μετά και 92 χρόνια από την ίδρυση του Ιατρικού Συλλόγου «Εβρου (1925) αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε μια πιο συστηματική και όσον το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένη έκδοση.

‘Ολα αυτά τα χρόνια από την ίδρυση του Συλλόγου, αλλά και πολύ πιο πριν, η παρουσία των ιατρών, το επιστημονικό τους έργο, η κοινωνική τους δράση, κινούνται παράλληλα σε μικρά και μεγάλα ιστορικά γεγονότα όπως απελευθέρωση, πόλεμοι, προσφυγιά, κατοχή, κοινωνικοί αγώνες.

Η πορεία ενός τόπου μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι, εκτός από τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα, περιλαμβάνει και όλους αυτούς που κατά την διάρκεια της ζωής τους βίωσαν, έζησαν, αγωνίστηκαν και διαμόρφωσαν εν τέλει την ιστορία. ‘Ολοι αυτοί αποτελούν τους κρίκους του παρελθόντος μας που έγιναν μια μεγάλη σκάλα για να φθάσουμε στο σήμερα.

Στα πλαίσια αυτά, η καταγραφή της ιστορικής πορείας του Ιατρικού Συλλόγου ‘Εβρου, είναι μια προσπάθεια να φωτισθεί η συμβολή στην πορεία του τόπου από μια ομάδα ανθρώπων με ένα ιδιαίτερο επάγγελμα- λειτούργημα που έχει άμεση σχέση με το αγαθό της υγείας.

Πιστεύουμε λοιπόν ότι αυτή η προσπάθεια θα φέρει στην επιφάνεια και θα καταγράψει γεγονότα, ονόματα, πράξεις, απλών καθημερινών ανθρώπων που άσκησαντην ιατρική στον Νομό μας σε καιρούς δύσκολους, στερημένους, όπου ο αλτρουισμός, η αυτοθυσία, ο πατριωτισμός, ο ανθρωπισμός δεν ήταν απλές λέξεις, αλλά τρόπος ζωής. Ταυτόχρονα θα είναι και απότιση φόρου τιμής στην μνήμη τους και στο έργο τους.

Την προσπάθεια αυτή της ιστορικής μελέτης ξεκίνησε το 1990 ο Επίτιμος Πρόεδρος Δημήτρης Αναστασιάδης και τη συνέχισε μέχρι σήμερα. Η αγάπη του για τον Ιατρικό Σύλλογο τον έκανε και ιστορικό ερευνητή.

Είναι η πρώτη φορά στα ιατρικά δρώμενα της Ελλάδας, που Ιατρικός Σύλλογος γράφει την ιστορία του. Ανοίγουμε και πάλι ένα καινούριο δρόμο. Επιθυμία μας είναι η ιατρική να είναι πάντα δίπλα στην κοινωνία, την ιστορία καιτον πολιτισμό.

Όλοι οι γιατροί του ‘Εβρου ευχαριστούμε τον Επίτιμο Πρόεδρο και πιστεύουμε ότι η ιστορική μας παρουσία για 92 χρόνια θα παραμείνει σαν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές και σαν σημείο αναφοράς για τους ιστορικούς του μέλλοντος».

1 Σχόλιο

  • Ιάκωβος Τσίπτσιος
    Posted 26 Οκτώβριος 2017 20:10 0Likes

    Θερμά συγχαρητήρια στο φίλο και συνάδελφο Μίμη Αναστασιάδη για την εξαιρετική και επίπονη ερευνητική του εργασία στο πεδίο των άσβεστων μνημών του χώρου της Ιατρικής στο Νομό Εβρου.
    Ιάκωβος Τσίπτσιος Νευρολόγος-Ψυχίατρος

Αφήστε ένα σχόλιο

Δικαιούχος ονόματος τομέα (domain name)
Ε. ΛΑΣΚΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΕΕ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΝΩΜΗ
ΑΦΜ: 082164919
ΔΟΥ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

Ιδιοκτήτης: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Νόμιμος εκπρόσωπος: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Διευθυντής: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Διευθυντής σύνταξης: Γιώργος Πανταζίδης
Διαχειριστής: Λασκαράκης Εμμανουήλ

Αρ. Μ.Η.Τ.: 232167

LOGO MHT RGB

              Μέλος του

media
Η ΓΝΩΜΗ - Καθημερινή Εφημερίδα της Θράκης

Τέρμα Αγίου Δημητρίου, Αλεξανδρούπολη

Τηλ 25510 24222, 29888

Fax : 25510 80606

email :  gnomi@gnomionline.gr