Όποιος είχε την ατυχία να αντιδικήσει με το Ελληνικό Δημόσιο ή με Φορέα του Δημόσιου επί διοικητικής διαφοράς (πχ επί φορολογικής, τελωνειακής, πολεοδομικής, υπηρεσιακής) στα Διοικητικά Δικαστήρια, θα έχει ήδη δοκιμάσει την «έκπληξη» του προσδιορισμού της πρώτης συζήτησης της Υπόθεσής του μετά από έξι ή και επτά (!) κατά μέσο όρο χρόνια από την άσκηση του ένδικου βοηθήματος, ενώ για την έκδοση αμετάκλητης Απόφασης μπορεί να φθάσει και τα …δεκατέσσερα χρόνια!
Σε τέτοιο και τόσο χαμηλό σημείο εκτίμησης έχει με τις «προσπάθειές» της φέρει η Ελληνική Διοικητική Δικαιοσύνη την κατάσταση, ώστε σε έκαστο Μνημόνιο της Χώρας μας εν μέσω κρίσης και ύφεσης τίθεται ουσιώδης όρος από τους δανειστές η διεθνής υποχρέωση της Χώρας περί την άμεση εκκαθάριση των δικαστικών εκκρεμοτήτων των εκατοντάδων χιλιάδων φορολογικών κτλ δικογραφιών. Και τι γίνεται πάντα;
Τι πιονεοελλαδικόν: τίποτα! Και ας εκκρεμεί η εκδίκασηπερίπου 360.000 αδίκαστων Υποθέσεων στα Διοικητικά Πρωτοδικεία και Εφετεία της Χώρας και αντίστοιχος αριθμός ενώπιον του ΣτΕ (στατιστικά στοιχεία: 12.2015). Πώς όμως έχει το πρόβλημα;
Γιατί δεν τελειώνουν οι δίκες;
Επιγραμματικώς τα δεδομένα του ζητήματος είναι (α) η άρνηση των Διοικητικών Δικαστών να αυξήσουν την αποδοτικότητά τους και η προσκόλλησή τους σε τυπολατρικές άνευ υσίας ξεπερασμένες από τα πράγματα πρακτικές, (β) η έλλειψη πρωτοβουλίας, (γ) ο συγκεκριμένος κτιριακός και λοιπός εξοπλισμός των Διοικητικών Δικαστηρίων, (δ) η τάση των φορολογικών Αρχών να δημιουργούν φορολογικές αμφισβητήσεις, (ε) η τάση του Δικηγορικού Σώματος να “δικαστηριοποιεί” πάσα εκκρεμότητα (ιδίως μετά την απελευθέρωση του ύψους των αμοιβών και την αγωνιώδη ανάγκη διεύρυνσης της δικηγορικής ύλης), (στ) η ορθή, πλην αδιέξοδη και δυσλειτουργική, καθιέρωση του Σώματος Φορολογικών Διαιτητών, (ζ) η απερίσκεπτη άρνηση καθιέρωσης της δυνατότητας φορολογικών συμβιβασμών, (η) η τάση έκαστης Διοικητικής Αρχής να δημιουργεί αντιδικίες με τον ιδιώτη και να εξαντλεί τα ένδικα μέσα, ακόμα και εάν έχει ηττηθεί δικαστικώς από τον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, (θ) η έλλειψη πλαισίου κυρώσεων κατά όσων συντηρούν την αντιδικία από πλευράς Διοικητικών Αρχών και επιβαρύνουν τελικώς το Δημόσιο με τόκους και προσαυξήσεις, (ι) η εξαρχής άστοχη επί εννεάμηνο πανελλαδική αποχή των Δικηγόρων από τα Δικαστήρια, που επιδείνωσε τα πάντα. Η Χώρα μας για τις προκλητικά μεγάλες καθυστερήσεις κατά την απονομή της διοικητικής δικαιοσύνης έχει επανειλημμένα καταδικασθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μολονότι σταθερά στο Στρασβούργο επικαλείται τους ίδιους λόγους περί έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού και εξοπλισμού κτλ. Ολα αυτά καλά: οι δίκες όμως γιατί δεν γίνονται και γιατί δεν τελειώνουν;
Τι είναι τα Επίκουρα μέλη στα Διοικητικά δικαστήρια
Η λύση στο πρόβλημα ΔΕΝ είναι η πρόσληψη Δικαστικών Λειτουργών ή η χωρίς στόχευση και σχεδιασμό τοποθέτηση διοικητικών υπαλλήλων στις Γραμματείες των Δικαστηρίων, αλλά η ενίσχυση του ανθρωπίνου δυναμικού στα Διοικητικά Δικαστήρια διά της καθιέρωσης αριθμού θέσεων “ΕΠΙΚΟΥΡΩΝ ΜΕΛΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ” επί θητεία [στο εξής:ΕΜΔΔ] και σε αριθμό επτακοσίων (700) ατόμων αυστηρώς προς διασπορά στα τριάντα (30) Διοικητικά Πρωτοδικεία της Χώρας.
Τα ΕΜΔΔ ΔΕΝ θα είναι δικαστικοί λειτουργοί, αλλά Δημόσιοι Λειτουργοί επί θητεία με σύμβαση συνεργασίας με το Ελληνικό Δημόσιο επί πενταετία χωρίς δικαίωμα ανανέωσης με καθήκοντα Εισηγητή στα Διοικητικά Δικαστήρια επί φορολογικών, τελωνειακών Υποθέσεων και Υποθέσεων προστίμων και οικονομικών εκκρεμοτήτων με το Ελληνικό Δημόσιο με Βαθμό Α’ και αποδοχές 1ου Μισθολογικού Κλιμακίου. Η ευδόκιμη και επιτυχής ολοκλήρωση της πενταετούς θητείας τους θα αποτελέσει λόγο μοριοδότησης κατά πενήντα τοις εκατό (50%) για την είσοδο στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών στους δύο περιοριστικά επόμενους της θητείας διαγωνισμούς προσλήψεως στην εν λόγω Σχολή, ενώ κατά την θητεία τους θα τελούν σε απόλυτη και αυτόματη αναστολή του επαγγέλματός τους. Η δε προέλευσή τους μπορεί να είναι (α) Οικονομολόγοι με τουλάχιστον πενταετή πραγματική επαγγελματική προϋπηρεσία [σε ποσοστό 25% των υπό πρόσληψη] και (β) Δικηγόροι με δεκαετή πραγματική προϋπηρεσία στην μάχιμη δικηγορία και προαχθέντες σε Δικηγόρο παρ’ Εφέταις, προσλαμβανόμενοι κατόπιν ειδικού δημόσιου (ακόμα και διεθνούς) διαγωνισμού.
Τι θα κάνουν τα Επίκουρα μέλη
Τα καθήκοντα των ΕΜΔΔ θα μπορούν να είναι η επεξεργασία και η προετοιμασία των διοικητικών δικογραφιών προς προσδιορισμό και συζήτηση στα Δικαστήρια: τα ΕΜΔΔ δεν θα έχουν επαφή με τους Δικαστικούς Λειτουργούς, αλλά θα έχουν παραδώσει τις χρεωθείσες δικογραφίες προ της χρεώσεώς των σε Δικαστικούς προς εκδίκαση.
(α) Θα συγκροτούν την δικογραφία, (β) θα καλούν την Διοίκηση και τον ιδιώτη διάδικο να συμπληρώσουν την δικογραφία εντός ανατρεπτικών προθεσμιών, (γ) θα καταγράφουν τα αποδεικτικά μέσα, (δ) θα απαιτούν επί ποινή ακυρότητας και απαραδέκτου την διενέργεια απόπειρας εξώδικης συμβιβαστικής επίλυσης της διοικητικής διαφοράς (ε) θα συντάσσουν Πρακτικό ολοκλήρωσης της επεξεργασίας της δικογραφίας και εισηγητικό σημείωμα με την νομική άποψή τους και Έκθεση Απόψεων με καταγραφή των νομικών ζητημάτων, (στ) θα αξιοποιούν τον θεσμό της Πρότυπης Δίκης και θα κωδικοποιούν προς διοικητική χρήση την φορολογική και τελωνειακή νομολογία προς σύνταξη και διακίνηση διοικητικών εγκυκλίων, (ζ) θα παραδίδουν την δικογραφία επί ποινή προσωπικής ευθύνης τους σε ενενήντα (90) ημέρες από την χρέωση σε αυτά, (η) η προετοιμασμένη δικογραφία θα εισάγεται προσδιοριζόμενη σε δικάσιμο προς συζήτηση εντός το πολύ εξήντα (60) ημερών από την παράδοσή της από τα ΕΜΔΔ, η δε Απόφαση επ’ αυτής θα εκδίδεται υποχρεωτικώς εντός εξήντα (60) μερών από την εκδίκαση, (θ) στην διάρκεια της θητείας τους θα αξιοποιούν την περίοδο των λεγομένων δικαστικών διακοπών για την ταχεία παράδοση των εισηγήσεών τους, (ι) η όλη πορεία τους, η μη ταχεία παράδοση των ανατιθεμένων δικογραφιών και η πλημμελής άσκηση των καθηκόντων τους θα ελέγχονται διαρκώς, ενώ η παράβαση των καθηκόντων τους θα αποτελεί ιδιώνυμο υπηρεσιακό αδίκημα διωκόμενο σε βαθμό κακουργήματος. Σε ένα έκαστο Διοικητικό Πρωτοδικείο ήδη από την αποφοίτηση των ΕΜΔΔ από την Σχολή θα τοποθετείται και Συντονιστής των ΕΜΔΔ. Οι Συντονιστές των υπηρετούντων ανά Διοικητικό Πρωτοδικείο ΕΜΔΔ θα συνεργάζονται με το Τριμελές Συμβούλιο Διοίκησης του Δικαστηρίου, θα παρίστανται στις συνεδριάσεις του με δικαίωμα λόγου και θα εκτελούν τις κατευθύνσεις του Προϊσταμένου του Δικαστηρίου επί της διοικητικής διαδικασίας απονομής της δικαιοσύνης. Των ΕΜΔΔ θα προΐσταται πενταμελές Συμβούλιο από ανώτατους δικαστές.
Ποιο θα είναι το όφελος
Το ισχύον συνταγματικό και νομοθετικό καθεστώς στην Χώρα μας επιτρέπει την καθιέρωση των ΕΜΔΔ, ενώ κατά πρόχειρους ημέτερους υπολογισμούς το προσδοκώμενο ΑΜΕΣΟ ΤΑΜΕΙΑΚΟ ΟΦΕΛΟΣ για το Ελληνικό Δημόσιο από την επίλυση των φορολογικών και άλλων οικονομικών διαφορών [παράβολα, τέλη, δικαιώματα, φορολογήσεις και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις Δικηγόρων και άλλων συντελεστών της δίκης, δικαστικές δαπάνες και δικαστικά έξοδα υπέρ Δημοσίου πέραν του οικονομικού αντικειμένου των καταλογισμών] είναι … ανυπολόγιστο προς τα πάνω (!), που δύναται να ανέλθει ακόμα και στα ΕΞΗΝΤΑ (60) ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ άμεσα εισπρακτέα, το δε κόστος (μισθολογικό και ασφαλιστικό) της απασχόλησης των ΕΠΤΑΚΟΣΙΩΝ (700) ΕΜΔΔ επί πενταετία ανέρχεται σχηματικώς στο ΕΝΑ ΠΕΜΠΤΟ (1/5) (!!) της μισθοδοσίας του ίσου αριθμού πρωτοδιοριζόμενων Δικαστικών Λειτουργών της Διοικητικής Δικαιοσύνης χωρίς την λοιπή προνομιακή μεταχείρισή τους, ενώ είναι αμελητέο εμπρός στο ανυστερόβουλο όφελος για το Κράτος Δικαίου και τον συνταγματικό πολιτισμό μας από την εκδίκαση σε πρώτο βαθμό μίας διαφοράς ενός πολίτη με το Δημόσιο εντός μόλις …ΕΞΙ (6) μηνών από την ανάθεση σε ΕΜΔΔ!
ioanniskymionis@yahoo.gr