Αφθονία σε οξυγόνο φρέσκια τροφή και αλληλεγγύη στις αγροτικές κοινότητες του Έβρου
Της Ιωαννας Παρασχάκη
H ιδέα της μετακόμισης στο χωριό μπορεί ν’ αποκτήσει δυναμική εν μέσω πανδημίας;
Η ήσυχη απλή και ευχάριστη ζωή στις μικρές κοινότητες των χωριών μπαίνει στο μικροσκόπιο των κάτοικων των πόλεων.
Οι νέες αποφάσεις των εταιρειών σε όλο τον κόσμο για την εργασία απ’το σπίτι αλλάζουν τα δεδομένα, δίνουν ευελιξία και κάνουν πολλούς να θέλουν να αποδράσουν από την άβολη ζωή στην πόλη.
Είναι η στιγμή που η πόλη ζηλεύει την ύπαιθρο και το χωριό. Βεβαίως, το παράδειγμα του νησιού που χρειάζεται κάνεις έξι μέρες για να φτάσει (όπου βρέχει ασταμάτητα και οι κάτοικοί του παραγγέλνουν τα τρόφιμα τους στο μοναδικό μπακάλικο μήνες πριν) δεν είναι ότι πιο ελκυστικό καθώς εκεί οι λιγοστοί κάτοικοι ζουν σε μόνιμο Lockdown. Η επιλογή του χωριού όμως εμφανίζεται όλο και περισσότερο ως λύση στα νέα ζευγάρια που αναζητούν μια άλλη ποιότητα ζωής.
Πως είναι η ζωή στα χωριά του Έβρου;
«Ευχάριστη και απλή» απαντούν οι κάτοικοι. Το οξυγόνο, η πρόσβαση στην ολόφρεσκη τροφή, ο χαλαρός τρόπος ζωής, η αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων ακόμα και σε εποχή covid κάνουν τη διαφορά.
Η σχέση με το ζωντανά στην αυλή τους αναζωογονεί. Οι εργασίες στον κήπο με τα χρυσοκίτρινα φύλλα που πέφτουν στις αυλές αποτελούν μοναδικό συνδυασμό επαφής με τη φύση αλλά και κίνησης στο σώμα.
Οι προετοιμασίες για τις γιορτές γίνονται επίσης με μάσκα αλλά με πολύ αγάπη για τις καλύτερες μέρες που έρχονται.
Τα μετρά τηρούνται αυστηρά πάντα
Ο απογευματινός περίπατος στη φύση του χωριού προσθέτει τη δική του αξία στην ποιότητα της ζωής.
Ο ήχος της καμπάνας στις τοπικές εκκλησιές συντροφεύει τους κατοίκους ακόμα και όταν η προσέλευση στο ναό δεν είναι εφικτή.
Οι φροντίδα της ξυλόσομπας για να μείνει το σπίτι ζεστό και η τροφοσυλλογή απ΄τους αγρούς κάνει το χρόνο να κυλά ευχάριστα.
Στην εποχή του covid μαζεύονται τα τελευταία φύλλα της κυδωνιάς από τα δέντρα και το τσάι συντροφεύει τα φθινοπωρινά δειλινά. Και οι γείτονες κρεμάνε το περίσσευμα απ’ τους καρπούς και τα εδέσματα τους έξω απ την πόρτα του διπλανού σπιτιού. Δίνουν σινιάλο στον κόσμο που αλλάζει πως το μοίρασμα και η αλληλεγγύη δεν σταματά ποτέ στο χωριό.
Η ζωή σ’ αυτές τις κοινότητες που είναι γεμάτες εκπλήξεις και σοφία γίνεται «Ρόδινη» ακόμα και σε εποχές γεμάτες προκλήσεις.
Θα περιμένουμε τη δική σας επιλογή χωριό ή πόλη στην εποχή του covid και γιατί;