Της Κατερίνα Μπέρδου*
Είναι οι κρίσιμες εκείνες στιγμές της ιστορίας που οφείλουν να καταγραφούν και να ερμηνευθούν τα δεδομένα.
Διανύουμε ίσως μία περίοδο, την πρώτη μετά από αρκετές δεκαετίες που φαίνεται να υπάρχουν αρκετοί και όχι αμελητέοι μετασχηματισμοί σε παγκόσμια κλίμακα. Οι μετασχηματισμοί αυτοί οικονομικοί, κοινωνικοί, αλλά και πολιτικοί είναι ομολογουμένως αρκετά σημαντικοί ώστε να αποτελέσουν την πυξίδα της χώρας μας για τον αναπτυξιακό σχεδιασμό στο διεθνές, το εθνικό, αλλά και το περιφερειακό περιβάλλον.
Ο πρώτος και κύριος σημαντικός μετασχηματισμός που βιώνει η ανθρώπινη κοινότητα σχετίζεται με την ενεργειακή κρίση και τις επιπτώσεις που αυτή προκαλεί στα μικρομεσαία νοικοκυριά, κρίση η οποία θα αυξάνεται όσο πλησιάζουμε προς την καρδιά του χειμώνα.
Η κρίση της επάρκειας των τροφίμων είναι επίσης αυτή που κάτω από προϋποθέσεις ενδεχομένως να αποτελέσει ρυθμιστικό παράγοντα στο μέλλον των κοινωνιών.
Τι μπορεί λοιπόν η Ελλάδα να κάνει σε αυτές τις δύο περιπτώσεις; Τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει σε αυτό που χαρακτηρίζεται ως «παραγωγική ανασυγκρότηση» η Περιφερειακή Ενότητα Έβρου;
Η Θράκη και κυρίως ο Έβρος ήταν και παραμένει μέχρι και σήμερα μια εκ των περιφερειών με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, κυρίως στις νεαρές ηλικιακές ομάδες. Παράλληλα, η πρόσφατη απογραφή ήρθε να επιβεβαιώσει ότι δυστυχώς ο Έβρος και οι πόλεις του ερημώνουν.
Σήμερα, έστω και αργά, αρχίσαμε να συζητάμε και να αντιλαμβανόμαστε πως η δυναμική άνοδος του πρωτογενούς τομέα στην χώρα μας, αποτελεί ίσως την μοναδική λύση στα αδιέξοδα που το δυσμενές περιβάλλον δημιουργεί.
Είναι λοιπόν η ευκαιρία της περιοχής μας να πρωταγωνιστήσει. Η αξιοποίηση των συγκριτικών εκείνων πλεονεκτημάτων και η πληθώρα των προϊόντων που παράγονται μπορούν να μας καταστήσουν οδηγούς σε αυτό που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας και που λίγοι μέχρι και σήμερα το αναφέρουν, την παραγωγική ανασυγκρότηση.
Ταυτόχρονα, η θωράκιση του αγροτικού κόσμου στην περιοχή μας και η ανάδειξη της ιστορίας που μας συνοδεύει, είναι η απάντηση και η λύση. O αγροτοδιατροφικός τομέας, το γάλα το κατσίκι και η τυροκομία Σαμοθράκης, το σκόρδο της Βύσσας, το τσίπουρο και το κρασί Σουφλίου, το μέλι, το σπαράγγι και το πεπόνι Τυχερού, τα τυροκομικά και αλλαντικά μας προϊόντα είναι αυτά που μπορούν να δείξουν τον δρόμο της ανάπτυξης για την περιοχή.
Είναι αυτά που «μιλάνε» και προωθούν παράλληλα και ένα άλλο κλάδο, που δυστυχώς η χώρας μας ενώ ζει από τον Τουρισμό, δεν έμαθε να μιλά για αυτόν, να δημιουργεί τον μύθο, για αυτό αναλωνόμαστε ακόμη στον ήλιο και τη θάλασσα.
Την εποχή των μετασχηματισμών, ο Έβρος έχει τη δυνατότητα να τεθεί επικεφαλής της αγροτικής ανάπτυξης για την χώρα. Αν λοιπόν από τα διάφορα πορίσματα δεν προκύπτουν μόνο κείμενα και υποσχέσεις, τότε έφτασε η στιγμή που ο Έβρος επιβάλλεται να πρωταγωνιστήσει.
*H Κατερίνα Μπέρδου είναι Δικηγόρος, LLM και Πρόεδρος ΣΥΝΟΛΟΥ (Μη κομματικός σύλλογος με στόχο την προώθηση της σκέψης, του προβληματισμού και της μελέτης σημαντικών θεμάτων).
Παναγιωτης Μπερεδήμας
Για να μπορει να αναπτυχθει και τελικα , να επιβιωσει, η Πρωτογενής παραγωγική δραστηριότητα, ειναι απαραίτητο να εξασφαλίζεται η διάθεση η επεξεργασία και η τυποποίηση των προιόντων που παράγονται παράλληλα με την ανάπτυξη της εμπορικης διακίνησης τους.
Βασικη προυπόθεση όμως αποτελει η τεχνολογική εκπαίδευση η σχετική με την γεωργια, κτηνοτροφία, ιχθυοκομία (ιχθυοκαλιέργεις και οστρακοκαλιέργειες).
Φυσικά σήμερα απαιτουνται μεγάλης έκτασης μονάδες, συλλογικές, κοινοτικές ή ακόμη και οικονομικων επενδυτών.
Εχοντας ζήσει σαν παιδί στην Αλεξανδρουπολη, 1971-1974 αλλά και σαν στρατιωτης υπευθυνος Εφοδιασμου και συσιτίου απο τον Δεκέμβριο του 1981 μέχρι τον Μάιο του 83 στην Προκάλυψη, θυμάμαι ότι, ειδικά η γεωργική παραγωγή, κυρίως οπωροκηπευτικών, ήταν ισχυρά ανταγωνιστική στην αγορά, όχι μόνο την τοπική, ειδικα αυτή που αναπτύχθηκε απο τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και άλλες συλλογικές οντότητες.
Μάλλον ειναι αδύνατο να ξαναιδρυθούν Αγροτικοί συνεταιρισμοί αλλά ειναι σίγουρα εφικτό να προχωρήσει η εκπαίδευση -με κίνητρα- των νέων παιδιων που ενδιαφέρονται για τα προαναφερόμενα εκπαιδευτικά αντικείμενα ειτε μέσα απο τα δημόσια ΕΠΑΛ ή τα ΙΕΚ. Δεν μπορει η εκπαιδευση αυτή των νέων να προωθηθεί απο την Τοπικη Αυτοδιοίκηση;
Η εντυπωσιακή άνοδος της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, απο την ένταξή τους στην Ε.Ενωση το επιβεβαιώνει… Μην ψάχνεστε λοιπόν μόνο για τα ΠΟΠ προιόντα, που χρειάζονται κολοσιαίες προσπάθειες για να γίνουν γνωστά και να αποκτήσουν κοινό εκτός Ελλάδας – αν τελικά αυτά γίνουν αποδεκτά σε μια αγορά που τα αγνοεί. Μαζική παραγωγή επεξεργασία και διακίνηση υγιεινών προιόντων λαικης τιμής, ειδικά αυτών που ήδη ειναι γνωστά στην ελληνική και διεθνή αγορά…Ας μην ξεχνάμε ότι η αγορά αγαθων, των γειτονικων χωρών μη ενταγμένων στην Ε.Ε ειναι αναξιόπιστη έως επισφαλής…