Υπερασπίστηκε τον τίτλο του στα 100μ (Τ11) του στίβου που είχε κερδίσει στο Τόκιο το 2021, κερδίζοντας χθες στο Σταντ Ντε Φρανς του Παρισιού τρέχοντας στον τελικό σε 11.02 (+0,3). Ο Νάσος Γκαβέλας δεν είχε την καλύτερη αντίδραση στο βατήρα καθώς έφυγε τελευταίος, όμως με τρομερή ανάπτυξη και με οδηγό τον Γιάννη Νυφαντόπουλο ανέβηκε μετά τα 60 μέτρα και τους προσπέρασε όλους για να ολοκληρώσει πρώτος σε 11.02 και να γίνει μόλις ο 3ος Έλληνας αθλητής σε Παραολυμπιακούς που υπερασπίζεται τον τίτλο και ο 6ος συνολικά αν υπολογίσουμε και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Πίσω από τον Γκαβέλα τερμάτισε όπως και στο Τόκιο ο Γάλλος Τίμοθι Αντόλφε με 11.05 και τρίτος ο Κινέζος Ντόνγκντονγκ Ντι με 11.08. 
«Πρέπει να σκέφτεσαι ότι είσαι ένα τίποτα και να ξεκινάς ξανά από το μηδέν»
Ο Νάσος Γκαβέλας είναι πλέον δύο φορές χρυσός Παραολυμπιονίκης των 100μ Τ11 και έγραψε ιστορία για τον ελληνικό αθλητισμό. Μετά το Τόκιο ζορίστηκε και αυτό γιατί χρειάστηκε να αλλάξει αρκετούς συνοδούς αλλά η χημεία με τον Γιάννη Νυφαντόπουλο αποδείχθηκε ονειρική, αφού μέσα σε λίγους μόνο μήνες συνεργασίας βρέθηκαν στην κορυφή του κόσμου. Μετά την απονομή των μεταλλίων τους μίλησαν για τα όσο νιώθουν.
Νάσος Γκαβέλας: «Το συναίσθημα που νιώθω αυτή την στιγμή είναι ανακούφιση. Το μετάλλιο είναι πολύ όμορφο, βαρύ και δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Ίσως επειδή δεν το σκεφτόμουν ότι ερχόμουν ως κάτοχος του τίτλου από το Τόκιο. Η σκληρή δουλειά θέλω πάρα πολύ να συνεχιστεί χωρίς να υπάρχουν απώλειες από δεξιά και αριστερά. Το μετάλλιο είναι βαρύ και συναισθηματικά αλλά και υλικά, είναι δηλαδή ένας συνδυασμός πραγμάτων. Στο Τόκιο ήμουν πιο μικρός και πιο ψαρωμένος, αλλά τώρα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Σε αυτή την κατάσταση είσαι πιο συνειδητοποιημένος, ξέρεις ποια είναι η διαδικασία και πως κυλούν τα πράγματα. Μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε. Δεν είχα καμία πίεση ως κάτοχος του τίτλου. Πρέπει να σκέφτεσαι ότι είσαι ένα τίποτα και ξεκινάς ξανά από το μηδέν. Πρέπει να δουλέψεις ακόμα πιο σκληρά και να είσαι προσηλωμένος σε αυτό που πρέπει να κάνεις. Ήταν υπέροχο να ακούω για ακόμα μια φορά τον Εθνικό ύμνο. Είναι μοναδικό το συναίσθημα και συγκινήθηκα. Είμαι πολύ χαρούμενος που είχα δίπλα μου έναν άνθρωπο τόσο καλό και τον ακούσαμε μαζί. Μπορεί να μην πήγε στους Ολυμπιακούς Αγώνες που τόσο πολύ ήθελε και δούλεψε για αυτό, αλλά πήρε το χρυσό Παραολυμπιακό του μετάλλιο. Δούλεψα όσο περισσότερο μπορούσα και πήρε και εκείνος μετάλλιο. Ήταν κάτι που το ήθελα πολύ μέσα μου και ας μην του το είχα πει. Καμία φορά είναι καλό να μην λέμε κάποια πράγματα αλλά να τα δείχνουμε με τις πράξεις μας. Ο Γιάννης είναι ένας πάρα πολύ καλός αθλητής και αυτό μέτρησε. Το ότι έχει τόσο μεγάλη εμπειρία και ότι ήξερε να διαχειριστεί την παραμικρή κατάσταση αντέδρασε με τέτοιο τρόπο που άλλος δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνε. Φαινόταν ότι το επίπεδο του είναι υψηλό και τώρα φάνηκε ακόμα ψηλότερο. Ήταν θέμα χρόνου να πάρει και εκείνος ένα σημαντικό μετάλλιο».
Γιάννης Νυφαντόπουλος: «Αν έλεγα ότι μπορούσα να φανταστώ ότι θα είχα αυτό το μετάλλιο περασμένο στο στήθος μου πριν μερικούς μήνες θα ήμουν ψεύτης. Όμως βλέπουμε ότι πράγματα που δεν τα περιμένουν καμία φορά συμβαίνουν. Με τον Νάσο ξεκινήσαμε να δουλεύουμε τον τελευταίο καιρό μαζί και ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα στην αρχή γιατί ήταν πολύ λίγος ο χρόνος. Παρ’ όλα αυτά πιστεύαμε από την αρχή ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Όταν δουλεύεις με έναν αθλητή στο επίπεδο του Νάσου πρέπει να στοχεύεις ψηλά. Στόχος ήταν μόνο η κορυφή. Να φτάσουμε στο Παρίσι και ο Νάσος να υπερασπιστεί τον τίτλο του. Τελικά πήγαν όλα περίφημα και είμαι πολύ περήφανος για αυτόν. Έκανε μεγάλη προσπάθεια και δεν ήταν καθόλου εύκολο για αυτόν, καθώς έχασε τον συνοδό του από τραυματισμό και του στοίχισε πάρα πολύ».