Μαύρες μέρες μνήμης από την μεγάλη πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής, προ τριετίας, θύμιζαν κι
εξακολουθούν να θυμίζουν αυτές που διανύουμε, καθώς μεγάλες πυρκαγιές εκδηλώθηκαν σε πολλές
περιοχές της χώρας με πιο χαρακτηριστικές εκείνες της πρωτεύουσας, του νησιού της Εύβοιας, της
Ηλείας και της Αρκαδίας. Το ευτύχημα είναι ότι δεν φτάσαμε να θρηνούμε θύματα, παρά το μένος,
την ένταση και την μεγάλη διάρκεια των πυρκαγιών που σημειώθηκαν, σχεδόν, ταυτόχρονα. Ωστόσο, οι
καταστροφές που σημειώθηκαν συνολικά σε έκταση γης που κάηκε ανέρχεται στον πολύ μεγάλο αριθμό
των 550 χιλιάδων στρεμμάτων, με το φυσικό κάλλος να έχει, πλέον, χαθεί και όλο το οικοσύστημα να έχει
διαταραχθεί και καταπονηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τα όσα δήλωσε σε ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς αυτές τις ημέρες ο
καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
(ΕΚΠΑ) και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ) κ. Ευθύμιος
Λέκκας, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι όλα τα συστήματα το έδαφος, το υπέδαφος, η πανίδα, η
χλωρίδα κι ο αέρας έχουν υποστεί βίαιες αλλαγές, λόγω των πυρκαγιών, με τον χρόνο αποκατάστασής
τους να υπολογίζεται σε βάθος χρόνου δεκαετίας ως ένα βαθμό, εφόσον, όμως, δεν συμβούν άλλες
πυρκαγιές. Ο επερχόμενος κίνδυνος για το χρονικό διάστημα που θα ακολουθήσει αυτό των πυρκαγιών
θα έχει να κάνει υπογράμμισε με απειλές που θα συνοδεύουν τα πλημμυρικά φαινόμενα που,
αναμφίβολα, θα σημειωθούν, ενώ και η μόλυνση των εδαφών επίκειται κι αυτή. Ο ίδιος ο καθηγητής στη
συνέχεια διαβεβαιώνει ότι τέτοιες καταστροφές θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν είχαμε πιο αυστηρή
επιτήρηση των δασικών εκτάσεων. Έτσι, επισημαίνει ότι «Υπήρχαν πολλές εθελοντικές οργανώσεις που
θα μπορούσαν να αναλάβουν αυτόν το ρόλο, ενώ περίπου με 100.000 ευρώ θα μπορούσαμε να
ανταπεξέλθουμε στις κρίσιμες περιόδους με μεγαλύτερη αυστηροποίηση των μέτρων».
Σε ότι αφορά, ωστόσο, τη συγκεκριμένη διάρκεια κι ένταση των πυρκαγιών ο κ. Λέκκας υπογράμμισε ότι
δεν μπορούσε να ελεγχθεί ακόμα κι αν υπήρχε προκαθορισμένο πρόγραμμα, καθώς τα γεγονότα
ξεπέρασαν, όπως είπε, την επιστημονική γνώση. Για τον ίδιο η εκάστοτε μελέτη που θα γίνει έχει αξία,
εφόσον γίνει επί τόπου, στο εκάστοτε πεδίο καταστροφής με σύγχρονα συστήματα, ενώ την εν λόγω
φωτιά, έτσι όπως εξελίχθηκε, πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι κανένα προγνωστικό μοντέλο δεν μπορούσε
να τη διαγνώσει και να την προβλέψει.
Κοντά σε όσα αξιόλογα επισήμανε ο κ. Λέκκας, αξίζει να αναφέρουμε, όμως, και τις, εξίσου, αξιόλογες
επισημάνσεις που έκανε από την πλευρά του κι ο κ. Νικόλαος Μιχαλόπουλος, ο Διευθυντής Ινστιτούτων
Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου Αθηνών, καθώς, μεταξύ άλλων
τόνισε ότι αν δεν μειωθεί, αλλά αντιθέτως αυξηθεί η μέγιστη θερμοκρασία του πλανήτη από τον 1,5
βαθμό που βρίσκεται σήμερα σε 5 βαθμούς, τότε σε βάθος χρόνων και δεκαετιών οι φωτιές προβλέπεται
πως θα 200πλασιαστούν.
Κλείνοντας την αναφορά μας στο τραγικό από κάθε άποψη συμβάν των πυρκαγιών στη χώρα μας καλούμαστε με σεβασμό να σταθούμε μπροστά στο πολύτιμο έργο της προσφοράς των εθελοντών – πυροσβεστών ξεχωρίζοντας ανάμεσά τους δυο περιπτώσεις, αυτήν της εθελόντριας πυροσβέστη, Ειρήνης Μαλέση, κι εκείνη του εθελοντή πυροσβέστη, Βασίλη Φιλώρα. Την μεν πρώτη θα τη θυμόμαστε για την μεγαλοψυχία που έδειξε, καθώς, παρά το γεγονός ότι είδε μπροστά της να καίγεται το σπίτι της, η ίδια με απαράμιλλο σθένος έσπευσε να βοηθήσει στην κατάσβεση σπιτιών στην Βαρυμπόμπη Αττικής,
χωρίς δεύτερη σκέψη.
Στην δε δεύτερη δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον 38χρονο εθελοντή πυροσβέστη,
Βασίλη Φιλώρα, όταν στις 6 Αυγούστου στην Ιπποκράτειο Πολιτεία Αττικής εν ώρα καθήκοντος, κατά τη
διάρκεια των μεγάλων πυρκαγιών, έχασε τη ζωή του από κατάρρευση καλωδίωσης κολώνας ηλεκτρικού
ρεύματος. Χαρακτηριστικά, οι συγγενείς και στενοί του φίλοι έγραψαν αποχαιρετώντας τον στην
τελευταία του κατοικία: «Ο φίλος μας, συνεργάτης μας, σύζυγος και πατέρας δυο παιδιών, Βασίλης
Φιλώρας, έζησε την κάθε του μέρα με χαμόγελο, ευγένεια και ανιδιοτελή αγάπη».
Στη θέα, λοιπόν, μιας φωτιάς που γιγαντώνεται με απίστευτο ρυθμό και μανία, υπάρχουν κι αυτοί οι
«γίγαντες» στο πνεύμα και στη ψυχή άνθρωποι, των οποίων η θυσιαστική προσφορά στο συνάνθρωπο
και την κοινωνία είναι τόσο μεγάλη που εμείς οι υπόλοιποι μοιάζουμε και είμαστε τόσο «μικροί» μπροστά
στο ανυπέρβλητο από κάθε άποψη έργο τους.
Όλγα Τατσίδου
