Το νέο βιβλίο της αγαπημένης συγγραφέως παρουσιάστηκε στη δημοτική βιβλιοθήκη Αλεξανδρούπολης.
«Ξαναζωγράφισα την Κομοτηνή», η οποία, μέσα από μία άλλη εποχή, πρωταγωνιστεί στο μυθιστόρημα.
«Ήταν ένα βιβλίο που το διασκέδασα, που με έφερε πιο κοντά στην προσπάθειά μου να καταλάβω τους ανθρώπους και τον κόσμο», είπε η συγγραφέας Φωτεινή Ναούμ, το απόγευμα του Σαββάτου, κατά την παρουσίαση του νέου της βιβλίου στη δημοτική βιβλιοθήκη Αλεξανδρούπολης. Η αλήθεια είναι πως η Φωτεινή Ναούμ, με το ζεστό χαμόγελο και τον πρόσχαρο, προσιτό της χαρακτήρα, φαίνεται πως διασκεδάζει και αγαπά με πάθος την ίδια τη ζωή, τους ανθρώπους και τις ιστορίες τους, κάτι που σίγουρα εκτιμά ιδιαιτέρως το αναγνωστικό κοινό που την ακολουθεί πιστά τα τελευταία χρόνια.
Η «Υγρή Πόλη», από τις εκδόσεις Διόπτρα, εκτυλίσσεται στην Κομοτηνή. Σε μία φανταστική Κομοτηνή, που τα δρομάκια, τα κτίρια και τους ανθρώπους της έπλασε από την αρχή, σε μία εποχή που δεν προσδιορίζεται χρονικά, η ίδια η συγγραφέας, κάτοικος Κομοτηνής, από τα γεννοφάσκια της, έχοντας ωστόσο και «κάτι» από Έβρο, αφού έλκει μέρος της καταγωγής της από το Σπήλαιο.
Στην Αλεξανδρούπολη, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του βιβλιοπωλείου Ελευθερουδάκης, ενώ για το βιβλίο και τη συγγραφέα μίλησαν ο πολιτικός μηχανικός και σύμβουλος έκδοσης της «ΓΝΩΜΗΣ» Γιάννης Λασκαράκης, ο δικηγόρος Χρήστος Βασματζίδης και ο καθηγητής αγγλικής γλώσσας Κωνσταντίνος Παπαγιάννης.
Ο κ. Λασκαράκης, μίλησε για τη γνωριμία του με τη συγγραφέα, πριν λίγα χρόνια, όταν βρέθηκαν σε ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής, αλλά και στη συμμετοχή της Φωτεινής Ναούμ στην κριτική επιτροπή του μεγάλου διαγωνισμού διηγήματος που διοργάνωσε η «ΓΝΩΜΗ» με θέμα τον ποταμό Έβρο, ο οποίος συγκέντρωσε πάνω από 90 συμμετοχές. Όπως είπε, το νέο της βιβλίο διαβάζεται με μία ανάσα, αφού συνδυάζει πολλά ιστορικά, οικονομικά, πολιτικά στοιχεία, με τους χαρακτήρες να συμβιώνουν και να συνυπάρχουν, έχοντας διαφορετική θρησκεία, γλώσσα, κοινωνικό υπόβαθρο, ενώ περιγράφεται ο εντελώς διαφορετικός τρόπος που γίνονταν οικονομικές ανταλλαγές και συναλλαγές στο παρελθόν. Προσδιορίζοντας χρονικά την εποχή για την οποία μιλά η συγγραφέας, την τοποθέτησε κατά τη διάρκεια της Χούντας ή λίγο νωρίτερα. Μιλώντας για τη γραφή της Ναούμ, είπε πως τη χαρακτηρίζει η τρυφερότητα αλλά και ο ωμός ρεαλισμός, σημειώνοντας πως η «Υγρή Πόλη» τού θύμισε τον «Τελευταίο Πειρασμό» του Καζαντζάκη.
Ο δικηγόρος Χρήστος Βασματζίδης στάθηκε ιδιαίτερα στο ερωτικό στοιχείο του μυθιστορήματος, τονίζοντας πως η ερωτική λογοτεχνία ποιότητας οφείλει να μεταδίδει στον αναγνώστη τις λεπτές αποχρώσεις συναισθημάτων και εμπειριών, παραλείποντας φθαρμένα στερεότυπα και ταμπού. Ως υλικό της πρέπει να έχει και τη σκοτεινή πλευρά των συναισθημάτων, τις ανθρώπινες αδυναμίες, την τρωτότητα της προσωπικής ταυτότητας, τη σεξουαλική αναζήτηση σε σώμα- πάθος, σε σώμα- σχέση. Επισήμανε πως η συγγραφέας δεν αναλώνεται σε υπερβολές λυρισμού και περιττά καλολογικά στοιχεία, προσδίδοντας στους χαρακτήρες της ένα πάθος που συνδυάζεται με την ίδια την ύπαρξη, αφού βρίσκεται στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου, όπως συμβαίνει, όπως είπε, στα μεγάλα κλασικά έργα της λογοτεχνίας. Τέλος, τόνισε πως η συγγραφέας δούλεψε πολύ με τους ήρωες του βιβλίου της, ενώ ο τρόπος που περιγράφει δημιουργούν, κάποιες φορές, μία ατμόσφαιρα που αγγίζει τον μαγικό ρεαλισμό.
Ο κ. Παπαγιάννης, επέλεξε και διάβασε αποσπάσματα από την «Υγρή Πόλη». Όπως τόνισε, ο κοινός τόπος των βιβλίων της είναι η τρομερή ενέργεια που καταφέρνει να μεταδώσει στους αναγνώστες, την οποία ενέργεια γεννά το ανικανοποίητο εγώ των χαρακτήρων. Παράλληλα, υπογράμμισε, ίσως το βασικότερο στοιχείο που ξεχωρίζει τη συγγραφέα, που είναι ότι καταφέρνει με το έργο της να έρθει σε ρήξη με το στερεότυπο των ΜΜΕ για τη γυναικεία λογοτεχνία, όπου, πολλές φορές, οι γυναίκες δομούν όλη τη ζωή τους γύρω από το ζευγάρωμα, όπως χαρακτηριστικά είπε.
Η ίδια η συγγραφέας σημείωσε πως διασκέδασε πολύ τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου, κάνοντας λόγο για ένα νέο ξεκίνημα που σηματοδότησε η αλλαγή του εκδοτικού της οίκου. Ανέφερε πως προσπαθεί πάντα στα μυθιστορήματά της να εσωκλείει διαφορετικά είδη γραφής, ενώ σχετικά με το πώς ξεκινά ένα νέο βιβλίο, τόνισε πως «συνήθως μου σφηνώνεται μία φράση στο μυαλό, στα ξαφνικά, την οποία κουβαλώ μαζί μου για μέρες. Όταν γίνεται αυτό, ξέρω ότι έτσι πρέπει να αρχίσω το βιβλίο». Αυτή τη φορά, για την «Υγρή Πόλη», το έναυσμα δόθηκε από τον αδερφό της, ο οποίος αναφέρθηκε σε ένα κουρείο που υπάρχει στην κλειστή αγορά της Κομοτηνής. «Δεν το είχα προσέξει ποτέ… θεώρησα ότι θα πρέπει να έχει σημαντικό ρόλο στο βιβλίο μου».
Η υπόθεση της Υγρής Πόλης
Ο Λεωνίδας είναι ο αξιοσέβαστος κουρέας της πόλης. Σοβαρός, εχέμυθος, μετρημένος, διατηρεί ένα κουρείο στη σκεπαστή αγορά. Ζει με την κόρη του και τη φιλάσθενη γυναίκα του σ’ ένα παλιό νεοκλασικό. Η απρόσμενη επίσκεψη της Χλόης έρχεται να ταράξει την ήρεμη ζωή του. Το Παρίσι στοιχειώνει την Κομοτηνή. Ο ιδιόρρυθμος, φιλήδονος Ζαν περιπλέκει ακόμα τις ζωές τους.
Σε ένα χωριό λίγο έξω από την πόλη, ο γοητευτικός, φιλόδοξος Ζαχαρίας θα συναντήσει τη συντηρητική Λαμπρινή, θα μαγευτεί από το ήθος της και θα κάνει τα πάντα για να την κατακτήσει. Ευτράπελα, μοιραίες συναντήσεις και πλήθος ιδιόμορφων ανθρώπων στήνουν την τοιχογραφία μιας εποχής. Ήρωες βουτηγμένοι στα πανανθρώπινα πάθη άλλοτε διάγουν μια ζωή συμβατική και άλλοτε πάλι παραδίδονται σε ανομολόγητες επιθυμίες.
Μπορεί ο άνθρωπος να ορίσει τη μοίρα του; Μπορεί ένας έρωτας να σε αλλάξει για πάντα; Να στοιχειώσει τη ζωή, να καταπολεμήσει τον θάνατο; Ένας άνθρωπος που αγαπήθηκε πολύ μπορεί να συνεχίσει να ζει απορρίπτοντας τον ίδιο τον εαυτό του; Τι είναι τελικά πιο ισχυρό, το «πρέπει» ή το «επιθυμώ»;
Η υγρή πόλη είμαι εγώ. Είμαστε εμείς. Η κοινωνία που ζούμε, όλα αυτά που καλούμαστε να βιώσουμε χωρίς να μας έχει προετοιμάσει κανείς. Το ποτάμι άλλοτε ξεσκεπάζει και άλλοτε ενώνει και ευλογεί.
Η υγρή πόλη είναι μια πόλη μαγική.