Δύο σκέψεις, με αφορμή την εγκατάσταση των θαλάσσιων αιολικών πάρκων στο θρακικό πέλαγος που είναι υπό μελέτη.
Η πρώτη σκέψη αφορά το περιβαλλοντικό. Ο Έβρος δεν υπήρξε πριν την εποχή των ΑΠΕ κέντρο παραγωγής ενέργειας, με όλο το βάρος να πέφτει στην Πτολεμαΐδα και τις γύρω περιοχές. Οπότε είναι εύλογο ένας Εβρίτης να αναλογίζεται την επίπτωση που θα έχουν οι ανεμογεννήτριες, τόσο περιβαλλοντικά, όσο και αισθητικά, εκεί που μέχρι σήμερα βλέπει μόνο πέλαγος.
Μια πιο σφαιρική προσέγγιση του ζητήματος, είναι να σκεφτεί κανείς συνδυαστικά. Οι ΑΠΕ δεν έρχονται για να προστεθούν στο ήδη βεβαρημένο από ανθρώπινες παρεμβάσεις τοπίο, αλλά να αντικαταστήσουν εκείνες που είναι και οι πιο ρυπογόνες. Η παγκόσμια αύξηση θερμοκρασίας οφείλεται στην καύση ορυκτών που ξεκίνησε τον 18ο αιώνα, και βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Πέρα από αυτό, εκτιμάται ότι κάθε χρόνο πάνω από 8 εκατομμύρια θάνατοι παγκοσμίως οφείλονται στην ρύπανση από την καύση άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ο αριθμός είναι πολλαπλάσιος σε θηλαστικά, πτηνά και ψάρια. Τα φλας βέβαια σήμερα, είναι στραμμένα στα πτηνά που σκοτώνονται από ανεμογεννήτριες. Λογικό γιατί είναι επίκαιρο. Αν συγκρίνουμε όμως τις επιπτώσεις των ΑΠΕ με εκείνες των ορυκτών, είναι να σαν συγκρίνουμε τον Δαβίδ με τον Γολιάθ.
Η δεύτερη σκέψη αφορά έναν όρο όχι ιδιαίτερα δημοφιλή. Πρόκειται για την γεωπολιτική ισορροπία, που σημαίνει την διατήρηση μιας ισόρροπης κατανομής ισχύος και επιρροής μεταξύ κρατών σε παγκόσμιο επίπεδο. Το αντίθετο, που είναι η ανισορροπία (όπως καλή ώρα σήμερα), οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους φυσικούς πόρους που ορισμένα κράτη διαθέτουν και μονοπωλούν, γιατί απλά έχουν την καλή τύχη να διαθέτουν στο υπέδαφός τους, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και ο λιγνίτης.
Τι σημαίνει λοιπόν η πλήρη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα; Σημαίνει εκδημοκρατισμός στην ενέργεια. Σημαίνει πως η ενέργεια δεν παράγεται από λίγους προνομιούχους, αλλά από όσους διαθέτουν πρόσβαση σε άνεμο ή ήλιο. Δηλαδή όλους. Περισσότερη γεωπολιτική ισορροπία, συνεπάγεται λιγότερες εντάσεις, συγκρούσεις και εκβιασμοί. Κανείς δεν μπορεί γυρνώντας μια στρόφιγγα να «κλείσει» τον άνεμο την γείτονα χώρα του.
Πριν λοιπόν τοποθετηθεί κανείς υπέρ ή κατά των ΑΠΕ, ας σκεφτεί, όχι ως πολίτης του Έβρου ή του τόπου που ζει, αλλά ως πολίτης του κόσμου.
Μάνος Λασκαράκης
