Αγαπητοί αναγνώστες της ”Γνώμης” αυτές τις μέρες θα γιορτάσουμε όλοι ένα γεγονός ορόσημο της ανθρώπινης ιστορίας. Τη γέννηση του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού. Η γιορτή αυτή γεμίζει τις ψυχές των Χριστιανών αγαλλίαση και ευφορία. Ένα πανηγύρι φωτός, χρωμάτων, μυρωδιών έρχεται να αλλάξει για λίγες μέρες τη ζωή και τη διάθεση μας.
Τα τελευταία χρόνια λόγω οικονομικής κρίσης , διότι η ζωή ρόδα είναι και γυρίζει, κάναμε μια μεταστροφή 360ο . Και ποιος δε θυμάται εκείνα τα ”κοσμικά” και ξιπασμένα Χριστούγεννα που το μόνο που απασχολούσε, μέρες πριν, τους καταναλωτές ήταν να περιφέρονται στις βιτρίνες των καταστημάτων για να επιλέξουν τι θα φορέσουν στα ”ρεβεγιόν” που θα παρεβρεθούν ώστε να εντυπωσιάσουν. Οι περισσότεροι οργάνωναν χλιδάτα ταξίδια σε ευρωπαϊκές χώρες όπου τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν πολύ πιο φαντασμαγορικά. Θαρρούσαν πως η ουσία βρίσκεται στην ψεύτικη λάμψη και στο περιτύλιγμα.
Δυστυχώς ακόμα και αν έχουμε περιορίσει κάποια πράγματα το ”χούι” μας δεν αλλάζει. Τις γιορτές τις έχουμε συνδυάσει με υλικά πράγματα. Κι όμως Χριστούγεννα χωρίς Χριστό μέσα μας μπορεί να έχουν εορταστική ατμόσφαιρα αλλά στερούνται αληθινής χαράς. Ο Χριστός μας γεννήθηκε σε ένα στάβλο. Ο Υιός του Θεού που επρόκειτο να κατασπαραχθεί από κτήνη είχε για πρώτο του κατάλυμα ένα στάβλο. Δε γεννήθηκε τυχαία σε ένα στάβλο. Τάχα ο κόσμος μας δεν είναι ένας απέραντος στάβλος όπου οι άνθρωποι τρώνε και κοπρίζουν; Τα πιο όμορφα, τα πιο αγνά, τα πιο θεία πράγματα δεν τα μεταβάλλουν άραγε, με διαβολική αλχημεία, σε κοπριά;
Ύστερα ξαπλαρώνονται σε αυτούς του λόφους της κοπριάς και ονομάζουν αυτή την κατάσταση ”απόλαυση της ζωής”. Όλοι οι διάκοσμοι, οι χλιδές και τα μυρωδικά δε μπορούν να σκεπάσουν την κοπριά. Οι πρώτοι που προσκύνησαν το Θείο Βρέφος ήταν τα ζώα και όχι οι άνθρωποι. Ανάμεσα στους ανθρώπους αναζητούσε τους απλοϊκούς, ανάμεσα στους απλοϊκούς τα παιδιά. Πιο απλά και πιο ταπεινά τον υποδέχθηκαν τα ζώα του στάβλου που τον ζέσταναν με την ανάσα τους. Και ύστερα από τα ζώα εκείνοι που φυλάνε τα ζώα. Οι ποιμένες τους προσκόμισαν τα λευκά δώρα της στάνης. Γάλα, τυρί, μαλλί. Οι αρχαίοι ποιμένες ήταν φτωχοί και δεν καταφρονούσαν τους φτωχούς. Ένας φτωχός είχε γεννηθεί ανάμεσα τους. Τον κοίταζαν με αγάπη και με αγάπη του πρόσφεραν τα φτωχά τους πλούτη. Γνώριζαν πως εκείνο το βρέφος που γεννήθηκε από λαϊκούς και ταπεινούς γονείς θα γινόταν ο Σωτήρ των ταπεινών. Ακόμα και ο περιπλανώμενος Οδυσσέας από κανένα δε βρήκε τέτοια υποδοχή όπως από τον χοιροβοσκό Εύμαιο. Αλλά ο Οδυσσέας γύρισε στην Ιθάκη για να πάρει εκδίκηση, ενώ ο Ιησούς γεννήθηκε για να κηρύξει τη συγχώρεση των εχθρών.
Ας προσπαθήσουμε να βρούμε τη χαμένη μας αθωότητα. Ας μιμηθούμε τους βοσκούς και τους μάγους που ταπεινά υποδέχτηκαν και προσκύνησαν το Χριστό. Ας διώξουμε το άγχος της καθημερινότητας, την αγωνία για την κοινωνική καταξίωση, το κυνήγι του χρήματος. Ας γίνουμε αληθινοί, με πραγματικές αξίες . Ας πάψουμε να μιζεριάζουμε. Η ζωή έχει αξία ακόμα και με τα λίγα. Την υγειά μας να έχουμε. Ας φερθούμε με καλοσύνη στους γύρω μας. Ακόμα και σε αυτούς που μας πίκραναν. Εκεί βρίσκεται η ανωτερότητα της ύπαρξης μας. Ας επιστρέψουμε στο ”στάβλο” με ταπεινοφροσύνη γιατί εκεί βρίσκεται το μυστικό και όχι στα χλιδάτα σπίτια.
Ας εμφυτεύσουμε στις καρδιές των παιδιών μας την ανθρωπιά. Ας τους διδάξουμε πως η χαρά δε βρίσκεται στην ”τεχνητή αφθονία” αλλά στην προσφορά. Αντί ενός ψεύτικου παιχνιδιού ας τους χαρίσουμε ένα αληθινό ζωάκι καθιστώντας τα μάλιστα υπεύθυνα απέναντι σε μια ζωή. Αγοράστε τα δωράκια σας από τα διάφορα Bazzar. Θα υπάρχουν υπέροχα, πρωτότυπα και οικονομικά δωράκια. Αξίζει τον κόπο να τα επισκεφθείτε. Ενισχύστε τη φιλοζωική ”Κιβωτός” της πόλης μας την Κυριακή στις 18/12 μπροστά στη Δημαρχεία.
Στους αναγνώστες, αρθρογράφους και συντάκτες της ”Γνώμης” στέλνω τις πιο εγκάρδιες ευχές μου για υγεία και προκοπή.
”Η Παρθένος σήμερον, τον Υπερούσιον τίκτει, και η γη Σπήλαιον, τω απροσίτω προσάγει. Άγγελοι μετά Ποιμένων δοξολογούσι…”
Συνεχίζεται… Τσοκαταρίδου Σμαρώ