“Νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί…”
“Κεμάλ”
(Α. Ιωαννίδης)
Τέλος στη ζωή του έβαλε 38χρονος στη Θεσσαλονίκη πέφτοντας στο κενό από το μπαλκόνι του 5ου ορόφου. Σοκαρισμένοι οι κάτοικοι της Τούμπας στη Θεσσαλονίκη από την αυτοκτονία μιας 50χρονης γυναίκας. 50χρονος κρεμάστηκε με καλώδιο. Ολέθριο φαινόμενο οι αυτοκτονίες και στο νομό μας. Η τραγική κατάληξη ενός έργου που αλλάζει πρωταγωνιστές καθημερινά.
Πάνω από 600 συνάνθρωποι μας έχουν αυτοκτονήσει τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Ο αριθμός των αυτοκτονιών παραμένει σταθερά υψηλότερος σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Δεν έχουν τέλος οι αυτοκτονίες.
Πρώτη αιτία η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Όμως δεν είναι η μόνη αιτία. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που έχει άμεση σχέση με το σύγχρονο τρόπο ζωής, το άγχος της καθημερινότητας, την κοινωνική απόρριψη, την αποξένωση λόγοι που συμβάλλουν και στην αύξηση των ψυχικών νοσημάτων. Η κοινωνική αναταραχή που φέρνει η απότομη φτώχεια, το σοκ και η απόγνωση αυξάνουν τα ποσοστά των αυτοκτονιών.
Η ίδια η κρίση από μόνη της δεν μεταλλάσσει το χαρακτήρα ενός ατόμου σε βαθμό τέτοιο ώστε να το οδηγήσει στην αυτοκτονία. Μετράει το πόσο ευάλωτο είναι το άτομο, η προσωπικότητα και η ψυχική κατάσταση του αυτόχειρα.
Το “ισχυρό” φύλο αποδεικνύεται εξαιρετικά ευάλωτο και μετράει περισσότερα θύματα σε σχέση με το γυναικείο.
Οι ειδικοί λένε πως η αυτοκτονία είναι αποτέλεσμα την σύγκλισης γενετικών, ψυχολογικών και άλλων παραγόντων κινδύνου.
Το να καταλήξει κάποιος στην απόφαση να δώσει τέλος στη ζωή του σημαίνει συνήθως πως έφτασε στο τέλος μιας μεγάλης πορείας γεμάτη αγωνία για τον εαυτό του και τη ζωή του και πως βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο. Είναι πράξη απελπισίας και έντονης ψυχικής δυσφορίας. Το άτομο βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο από το οποίο δεν υπάρχει έξοδος κινδύνου.
Η αυτοκτονία αποτελεί μια προσωπική απόφαση, είναι η επιλογή ενός ατόμου για τη μη συνέχιση της ύπαρξης του. Ένας στους δύο ανθρώπους που αυτοκτονούν είχε ιστορικό κατάθλιψης. Βιώνει σε μέγιστο βαθμό την απελπισία και νιώθει να μην αντέχει την οδύνη της ζωής.
Αυτοκτονίες υπήρχαν πάντα και είναι συνδεδεμένες με την ανθρώπινη ύπαρξη. Η αυτοκτονία μπορεί να είναι και ελεύθερη επιλογή ενός ανθρώπου. Δεν έχει να κάνει με τα κατώτερα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα. Διάσημοι σταρ καθώς και άνθρωποι της διανόησης και του πνεύματος έχουν δώσει τέλος στη ζωή τους. Ο άνθρωπος είναι ένα ον που έχει την ανάγκη να έχει ένα νόημα στη ζωή. Εάν αυτό το νόημα χαθεί, η ελπίδα για το μέλλον σβήνει και το άτομο δεν βρίσκει πλέον λόγο για να ζει και να υπάρχει. Όταν ανατρέπεται η ζωή του , όταν αλλάζει δυσκολεύεται να διαχειριστεί το αίσθημα του αδιέξοδου, της ντροπής και αισθάνεται πως δεν υπάρχουν λύσεις γίνεται πιο ευάλωτος στο να θεωρήσει την αυτοκτονία διέξοδο…
Υπάρχουν και κάποιες ευαίσθητες ψυχές που δεν αντέχουν το σκληρό και απάνθρωπο κόσμο. Σήμερα για να επιβιώσεις ή θα πρέπει να γίνεις θηρίο ή να υποκύψεις. Η ζωή είναι άδικη. Ο δυνατός πατάει τον “αδύναμο” για να ανέβει, εκμεταλλεύεται εκεί που τον παίρνει.
Σχολικό, οικογενειακό και επαγγελματικό μπούλινγκ είναι η καθημερινότητα που αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας. Είμαστε μια κοινωνία με ρατσιστικές και βίαιες αντιδράσεις. Η βία είτε σωματική είτε συναισθηματική οδηγεί σε αργό θάνατο. Απλά κάποιοι είναι πιο δυνατοί και αντιδρούν ενώ άλλοι πιο αδύναμοι. Το αληθινό πρόσωπο του σκληρού και κακού κόσμου θα φανεί όταν βρει κάποιον πιο ευαίσθητο να τον ποδοπατήσει.
Θέλει πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη ώστε να αντισταθείς στα ταμπού και στα στερεότυπα της εποχής μας. Σημαντικό ρόλο παίζει η οικογένεια ώστε να βοηθήσει το άτομο με αυτοκτονικές τάσεις. Πρέπει όλοι μας να νοιαστούμε για τον διπλανό μας. Χρειάζεται ψυχική στήριξη από ειδικούς ώστε να επανεκτιμήσει τη ζωή. Κάθε απόπειρα αυτοκτονίας είναι μια πράξη σοβαρή που χρήζει ψυχιατρικής παρέμβασης, συντονισμού και συνεργασίας πολλών τομέων της κοινωνίας.
“Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ… Καληνύχτα…”