Με την ολοκλήρωση του 11ήμερου – αναγκαστικού – διαλείμματος λόγω «Γιορτής Κρασιού» ο θερινός κινηματογράφος της Αλεξανδρούπολης «Φλοίσβος», επανέρχεται σε κινηματογραφική χρήση. Από σήμερα Παρασκευή 31/8 ξεκινά το 2ο μέρος των προβολών που περιλαμβάνει ακόμα τουλάχιστον 4 ταινίες (+ κάποιες εκπλήξεις αν ο καιρός το επιτρέψει) γιατί το καλοκαίρι φέτος άρχισε αργά και δύσθυμα, αλλά ελπίζουμε να κρατήσει πολύ και να κλείσει όμορφα!!!
Παρασκευή 31/8 έως και Κυριακή 2/9
Η Κινηματογραφική Λέσχη προβάλλει την γαλλική ταινία «Το σπίτι δίπλα στη θάλασσα». Η νέα ταινία του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, επίσημη συμμετοχή της Γαλλίας στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Ο Γκεντιγκιάν επιστρέφει με μια ταινία οικογενειακής επανένωσης εμπνευσμένη από τον «Βυσσινόκηπο» του Αντόν Τσέχoφ. Υποψήφια για το Χρυσό Λέοντα Φεστιβάλ Βενετίας.
Οι προβολές της Κ.Λ.Α. στο θερινό κινηματογράφο Φλοίσβο ξεκινούν κάθε βράδυ στις 10:00 μ.μ. με εισιτήριο 5 ευρώ γενική είσοδο, 4 ευρώ για τα μέλη της ΚΛΑ και 3 ευρώ για φοιτητές, μαθητές, άνεργους, πολύτεκνους.
Λίγα λόγια για την ταινία
Ο Γκεντιγκιάν επιστρέφει με μία από τις καλύτερες ταινίες του, γυρισμένη στον τόπο καταγωγής του, στους όρμους και στις σπηλιές του Μεζάν, μια ανάσα μακριά από τη Μασσαλία. Υπέρμαχος των βασικών ανθρώπινων αξιών, εκφράζεται μέσα από το πνεύμα του Βυσσινόκηπου του Τσέχοφ, επανενώνοντας τρία μεσήλικα αδέλφια, όταν ο γηραιός πατέρας τους αρρωσταίνει, στο παραθαλάσσιο σπίτι όπου μεγάλωσαν.
Μια σειρά από flash back κάνουν σαφείς τις διαφορές ανάμεσα σε ένα πολύ πιο ανθρώπινο παρελθόν και ένα παρόν στο οποίο οι ντόπιοι μοιάζουν να μην έχουν θέση στο ειδυλλιακό λιμανάκι, στο οποίο βλέπει το σπίτι της ταινίας. Και μια σειρά από κουβέντες μεταξύ των πρωταγωνιστών αλλά και των δευτερευόντων χαρακτήρων φέρνουν στο προσκήνιο την πάντα σαφή πολιτική άποψη του σκηνοθέτη.
Σε ένα ονειρώδες περιβάλλον, στενό σε κλίμακα άρα ιδανικό για παιδιά που μεγαλώνουν, ο Γκεντιγκιάν αγκαλιάζει με σκληρές καρδιές οχυρωμένες σε διαφορετικά μονοπάτια ζωής που ανακτούν την οργανική τους συνωμοτικότητα. Υιοθετεί τους χαλαρούς χειμερινούς ρυθμούς μιας χειροποίητης λουτρόπολης, τοποθετεί τα σωστά σύμβολα και ανοίγει ένα καινούργιο παράθυρο, όταν τρία προσφυγόπουλα δοκιμάζουν την ανθρωπιά και την ιδεολογία των κουρασμένων πρωταγωνιστών.
Υπάρχει κάτι ανακουφιστικά οικείο σε κάθε ταινία του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, που ξεκινά από την σχεδόν οικογενειακή σχέση που έχει με τους μόνιμους συνεργάτες του και τους σταθερούς πρωταγωνιστές του, και φτάνει στις ίδιες τις θεματικές που πραγματεύεται, αλλά και την κινηματογραφική του γλώσσα.