Η συγκλονιστική τοποθέτηση της Κούλας Αρνουτίδου για τις γυναικοκτονίες και το ρόλο της αστυνομίας
Γονείς θυμάτων γυναικοκτονιών υποδέχθηκε στο πλατό του Mega η δημοσιογράφος Νίκη Λυμπεράκη, προκειμένου να συζητηθεί η μάστιγα των δολοφονιών γυναικών από τα χέρια των συντρόφων τους.
Ιδιαίτερα συγκλονιστική ήταν η τοποθέτηση της Κούλας Αρνουτίδου, μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη, η οποία σχολίασε για τη νέα γυναικοκτονία στους Αγίους Αναργύρους: “Είναι ό,τι πιο σπαρακτικό, ό,τι πιο απάνθρωπο να επανατραυματίζεται το τραύμα που αιμορραγεί και δε σταματάει. Μας ξύσανε για μία ακόμα φορά πληγές αγιάτρευτες. Πονάμε κάθε στιγμή και κάθε λεπτό. Νιώθω ότι όλη μου η ζωή έχει γκρεμιστεί στα τάρταρα. Μιλάμε ότι δεν μπορώ να σηκωθώ ώρες-ώρες και να διαχειριστώ την καθημερινότητά μου, να έχω ενέργεια, να μπορώ να κάνω κάτι όπως παλιά. Γιατί η ζωή μου χωρίστηκε στο πριν Ελένης, μετά Ελένης. Είναι πολύ οδυνηρό αυτό που βιώνω. Εγώ από την ώρα που συνέβη η φρικιαστική δολοφονία του παιδιού μου ζω έναν τρομερό Γογλοθά, όπως και οι υπόλοιπες μανούλες. Η διαχείριση για μένα είναι πάρα πολύ δύσκολη, γιατί ήμουν πολύ δεμένη, όλος μου ο κόσμος εδώ στο ακριτικό Διδυμότειχο ήταν η Ελένη μου, όταν προωτοήρθα από τις Σέρρες είχε εναποθέσει όλα μου τα όνειρα και τις ελπίδες στο παιδί μου. Ήμουν πολύ κοντά, την είχα μεγαλώσει με τις καλύτερες προϋποθέσεις, με τις καλύτερες συνθήκες, όλα απλόχερα, πριν ζητήσει κάτι η Ελένη εγώ τα είχα δώσει όλα στο πιάτο, τα πάντα”.
“Πήγε το παιδί μου με τρεις φίλες της στο αστυνομικό τμήμα, όπου ήταν εκείνη την ώρα υπηρεσία ένας αξιωματικός με πατρινή καταγωγή και ένας αστυφύλακας, και ούτε καν ακούσανε το παιδί, ούτε καταγράψανε το συμβάν και το διώξανε σαν σκουπίδι. Τα σκουπίδια αυτά, τα ανεπαρκή και τα άχρηστα της Ελληνικής Αστυνομίας, γιατί δεν είναι όλοι άνθρωποι συναισθηματικοί. Υπάρχουν και αυτοί οι απάνθρωποι. Αυτός ο αξιωματικός από την Πάτρα, αν πήγαινε η κόρη του σε ένα άλλο αστυνομικό τμήμα και την αντιμετωπίζανε έτσι θα ήταν ωραίο; Και να είχε μετά κατάληξη; Γιατί αυτός αν τιμούσε τα αστέρια του και ο άλλος τα γαλόνια του, θα έπρεπε να μας είχαν ειδοποιήσει εκείνη την ώρα, κι εγώ θα γινόμουν πουλί στον άνεμο και θα πήγαινα στη Ρόδο, την άλλη ώρα εκεί θα ήμουν. Τι έκαναν; Διώξανε το παιδί αυτοί οι απάνθρωποι, οι αναίσθητοι, οι ανεπαρκείς, και αυτοί τον επόμενο χρόνο, όταν το παιδί το δολοφόνησαν, πήγαν αυτοβούλως στην εισαγγελέα να καταθέσουν. Και ήρθαν τώρα οι ‘αδιάφθοροι’, άλλη ιστορία οι ‘αδιάφθοροι’ της ΕΛΑΣ, και τα βρήκαν όλα καλώς καμωμένα. Εγώ δεν τους πιστεύω, το καταγγέλλω και να το μάθει όλος ο ελληνικός λαός, εγώ δεν πιστεύω στους ‘αδιάφθορους’ της ΕΛΑΣ”.