Της Σωτηρίας Μαραγκοζάκη
Μέρες Απριλίου στην Αλεξανδρούπολη. Παρά το κρύο και τη βροχή ανθίζουν τα παρτέρια και οι κήποι. Οι άνθρωποι διπλώνουν τις ηλεκτρικές κουβέρτες και ξεμυτίζουν από τα παγωμένα διαμερίσματα τους. Έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην Άνοιξη. Α ναι και στις εκλογές την 21η Μαΐου. Για ένα καλύτερο αύριο με εισιτήριό διαρκείας την ψήφο τους. Τόσο εύκολα, τόσο απλά. Μήπως και βολικά;
Από την πρώτη στιγμή που εμφανίζεται η παρουσία του γεμίζει τη σκηνή, μας σκέπει με το ανάστημα του, μας καθηλώνει με το αγέρωχο παράστημα του, μας θωρακίζει με τη δύναμη του λόγου του. Θαρρείς μαδάει ο αγέρας ρόδα, όπως όταν ξεκόλλησε της Ιστορίας τη ρόδα στην Κούβα, το 1959. Μόνη σημαία το φως κρατεί και προχωράει άφθαρτος, άτρωτος, αμάραντος έως τις μέρες μας. Είναι ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, ο μυθικός επαναστάτης αν και η επανάσταση δεν είναι μύθος. Ο Τσε ήρθε, είναι εδώ και είναι παντού. «Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, τότε είσαι σύντροφος μου» λέει. Πόσοι μπορούν να δουν το μέλλον στον αστερισμό της αγοραίας ελευθερίας στην τρύπια μας δημοκρατία όταν η κοινωνική συνειδητοποίηση συμβαίνει προσώρας μετά από εγκλήματα όπως των Τεμπών; Πόσες πια παρθενορραφές αντέχουν η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ; Πόσοι εικονοκλάστες μπορούν να στοχαστούν, να ξανανιώσουν, να τολμήσουν να αντισταθούν σε αυταπάτες και ψευτοδιλήμματα που σπέρνουν πονηροί πολιτευτές προς άγραν ψήφων; Πόσοι είναι σε θέση να αφουγκραστούν την κλαγγή των καιρών μες τον ορυμαγδό του καπιταλισμού; «Δεν είμαι απελευθερωτής. Δεν υπάρχουν τέτοιοι. Οι άνθρωποι μόνοι τους απελευθερώνουν τους εαυτούς τους». Πόσοι αποφασισμένοι θα βρεθούν να κάνουν την αρχή με «κόκκινο» ψηφοδέλτιο γυρίζοντας την πλάτη σε επίδοξους σωτήρες; Πόσοι εθελοτυφλούντες να αντιληφθούν ότι ο δικομματισμός έχει για εφεδρείες και αναχώματα τα μικρά κόμματα – αποκόμματα ώστε να συγκρατούν τους ποταμούς της λαϊκής οργής;
Ο Βασίλης Κυριακού ενσαρκώνει συγκλονιστικά τον Τσε στον δικό του χειροποίητο θεατρικό μονόλογο, εμπνευσμένο από τη ζωή του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, όπως διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια των δυο παραστάσεων του στην Αλεξανδρούπολη. Σε ένα δύσκολο, διαδραστικό μονόλογο με τον οικουμενικό επαναστάτη παρόντα στον εικοστό πρώτο αιώνα της βαθιάς πολιτισμικής κρίσης να εμπνέει και να συγκινεί. Να μας διαβεβαιώνει πως ναι, σωστά βαδίζουμε. Όλοι μας και μόνοι τους. Τιμώντας την κληρονομιά και τις παρακαταθήκες του: «Να θυμάστε ότι η επανάσταση είναι αυτό που έχει σημασία και ο καθένας μόνος του δεν αξίζει τίποτα. Πάνω απ’ όλα, να είστε σε θέση να νιώσετε βαθιά οποιαδήποτε αδικία συμβαίνει εναντίον οποιουδήποτε, οπουδήποτε στον κόσμο». Ευχαριστούμε Τσε. Ευχαριστούμε Βασίλη Κυριακού.
Στη φωτογραφία: Ο Βασίλης Κυριακού με τις υποψήφιες του ΚΚΕ στονΈβρο Βάνα Δινδίνη και Σωτηρία Μαραγκοζάκη και τον Αλέξανδρο Χατζηλιάδη