του Γιώργου Αναγνωστόπουλου
Θεατρίνοι δράματος:
στη μπαλάντα της νύχτας.
Όταν το παίξιμο του βιολιού
ή ενός ακορντεόν,
που ζει από πάθος και αέρα,
σαγηνεύει τ’ αστέρια
και αυτά στάζουν δάκρια
από αστερόσκονη.
Θεατρίνοι κωμωδίας:
στη μπαλάντα της μέρας.
Όταν η ζωή ακούει
το τραγούδι ενός ζογκλέρ,
το γέλιο του Μοντιλιάνι,
ένα ποίημα ή μία μπαλάντα του Βιγιόν
έξω από τα κλειστά παράθυρα
μιας ήσυχης γειτονιάς
που ξόδεψε το πάθος της από χρόνια.