Πρόκειται για μείζον πρόβλημα που ταλανίζει και τους ψαράδες της Αλεξανδρούπολης
Μπορεί στην Τουρκία να δοκιμάζουν βαλλιστικούς πυραύλους και να παρουσιάζουν χάρτες προσβολής της ελληνικής επικράτειας όμως η πραγματικότητα είναι ότι η χώρα μας, πέρα από τα εξελισσόμενα εξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν έχει ενεργοποιήσει ακόμα όλα τα οικονομικά «όπλα», που διαθέτει, έναντι της τουρκικής επιθετικότητας.
Στο πλαίσιο αυτό, όπως καταγράφει σε άρθρο του το reader.gr, μία ιδιαίτερα σημαντική παράμετρος της σταθερά παραβατικής συμπεριφοράς της Αγκυρας στο Αιγαίο είναι και η παράνομη αλιευτική δραστηριότητα των τουρκικών σκαφών σε εκτεταμένη κλίμακα εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, ένα πρόβλημα που ταλανίζει εδώ και χρόνια τους ψαράδες της Αλεξανδρούπολης.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει λάβει και επίσημα από τον Ιανουάριο του 2021 το «πράσινο φως» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μπλοκάρει την είσοδο στην ΕΕ των αλιευτικών προϊόντων της Τουρκίας, τα οποία προέρχονται από παράνομη αλιεία, επιβάλλοντας με αυτό τον τρόπο η ίδια οικονομικές κυρώσεις στην τουρκική πλευρά εξαιτίας των προκλητικών της ενεργειών.
Ειδικότερα, η Ελλάδα, λόγω της γειτνίασης της με την Τουρκία, αποτελεί τη βασική πύλη εισόδου των τουρκικών αλιευμάτων προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Το γεγονός ότι η Αγκυρα ουσιαστικά αξιοποιεί το ελληνικό δίκτυο διανομής για την προώθηση των αλιευτικών προϊόντων της στην Ευρώπη δεν την έχει αποτρέψει στο ελάχιστο από τη συνέχιση της παράνομης αλιευτικής δραστηριότητας της στα χωρικά μας ύδατα. Το αντίθετο μάλιστα. Η πρακτική της τουρκικής ακτοφυλακής να συνοδεύει τα τουρκικά αλιευτικά παρενοχλώντας τα ελληνικά σκάφη, που ψαρεύουν στο ανατολικό Αιγαίο, αποκαλύπτει τον κεντρικό συντονισμό του σχεδίου, το οποίο εκτός από την αρνητική για τα ελληνικά συμφέροντα οικονομική του διάσταση έχει και σοβαρές προεκτάσεις, που άπτονται σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας. Τα προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα, που φέρουν οι τουρκικές μηχανότρατες παραπέμποντας περισσότερο σε πολεμικά παρά σε αλιευτικά σκάφη, από τα οποία απογειώνονται και drones, απλώνουν δίχτυ τουρκικής κατασκοπείας, που φτάνει μέχρι τα Κύθηρα.
Διαβήματα διαμαρτυρίας
Από την άλλη πλευρά, η παράνομη αλιεία των Τούρκων εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων αποτελεί παραβίαση όχι μόνο της εθνικής αλλά και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, συνιστώντας παράλληλα μία ακόμα παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, εκ μέρους της Αγκυρας. Παρά τα διαβήματα διαμαρτυρίας του υπουργείου Εξωτερικών για το θέμα αυτό οι Τούρκοι εξακολουθούν να ψαρεύουν στα χωρικά ύδατα της χώρας μας σε μικρό βάθος και έχοντας απενεργοποιημένο το σύστημα ηλεκτρονικού εντοπισμού (AIS) πλήττοντας καίρια το εισόδημα των κατοίκων της νησιωτικής Ελλάδας. Στην κατεύθυνση αντιμετώπισης της κατάστασης αυτής δεν είχε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα ούτε η καταδίκη της παράνομης τουρκικής συμπεριφοράς από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ύστερα από την ενημέρωση των Βρυξελλών από την ελληνική κυβέρνηση αλλά και μέσω ερωτήσεων Ελλήνων ευρωβουλευτών αναφορικά με τον αυξανόμενο αριθμό περιπτώσεων τουρκικών σκαφών, που προβαίνουν σε παράνομη αλιεία γύρω από τα ελληνικά νησιά.
Τη λύση στην αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας στο πεδίο αυτό έβαλε όμως στο τραπέζι της ελληνικής πλευράς με ξεκάθαρο τρόπο από τις αρχές του 2021 ο Ευρωπαίος Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ωκεανών και Αλιείας, Βιργκίνιους Σινκεβίτσιους. Σύμφωνα με τον Λιθουανό επίτροπο και βάσει της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας, για τις εισαγωγές των περισσότερων προϊόντων αλιείας απαιτείται πιστοποιητικό αλιευμάτων επικυρωμένο από το κράτος σημαίας του αλιευτικού σκάφους με τα κράτη μέλη της ΕΕ να μπορούν να ελέγχουν και ενδεχομένως να επαληθεύουν το περιεχόμενο των πιστοποιητικών αλιευμάτων όταν υπάρχουν αμφιβολίες ως προς το αληθές των πληροφοριών αυτών. Για τον σκοπό αυτό, σε περίπτωση, που εγείρονται αμφιβολίες από ένα ή περισσότερα κράτη μέλη σχετικά με τα πιστοποιητικά αλιευμάτων, που εκδίδονται από τρίτη χώρα, βάσει των συλλεγόμενων πληροφοριών σχετικά με δραστηριότητες παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν αιτήσεις επαλήθευσης στην τρίτη χώρα αναφορικά με τις πληροφορίες, που περιέχονται στο πιστοποιητικό αλιευμάτων. Εάν κατά τη διαδικασία αυτή η απάντηση της τρίτης χώρας-στην παρούσα περίπτωση της Τουρκίας- δε δίνει ακριβείς πληροφορίες, τα προϊόντα είναι δυνατόν να απορριφθούν με τον Βιργκίνιους Σινκεβίτσιους να υπογραμμίζει ότι «εναπόκειται στα οικεία κράτη μέλη της ΕΕ να λαμβάνουν τις τελικές ατομικές αποφάσεις».
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ωκεανών και Αλιείας, επανήλθε στο θέμα και τον περασμένο Μάιο απαντώντας εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε σχετική ερώτηση της ελληνικής αντιπροσωπίας στο Ευρωκοινοβούλιο ξεκαθαρίζοντας τα ακόλουθα: «Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009(κανονισμός ελέγχου), τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να ελέγχουν τις δραστηριότητες, που ασκούνται από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο εντός του πεδίου εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής στην επικράτειά τους και εντός των υδάτων, που υπάγονται στην κυριαρχία ή στη δικαιοδοσία τους, όπως οι αλιευτικές δραστηριότητες». Επανέλαβε δε, τη δυνατότητα, που έχει η χώρα μας να ελέγξει την προέλευση των εισαγόμενων τουρκικών αλιευμάτων και να τα μπλοκάρει εάν διαπιστώσει ότι προέρχονται από παράνομη αλιεία εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων.
Συγκεκριμένα, εάν μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ελέγχου διαπιστωθεί ότι δεν πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις για την εισαγωγή του αλιεύματος η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Τμήμα Καταπολέμησης Παράνομης, Λαθραίας και Αναρχης Αλιείας της Διεύθυνσης Ελέγχου Αλιευτικών Δραστηριοτήτων και Προϊόντων) μπορεί να προχωρήσει σε άρνηση εισαγωγής. Παράλληλα με τον εισαγωγέα, θα ενημερωθεί ο συνοριακός σταθμός εισόδου, το τελωνείο, το κράτος σημαίας και η Γενική Διεύθυνση Αλιείας της ΕΕ. Στην περίπτωση άρνησης εισαγωγής, τα αλιευτικά προϊόντα μπορούν να δημευτούν και να καταστραφούν, να χρησιμοποιηθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς ή μέσω των κτηνιατρικών και τελωνιακών διαδικασιών να επιστραφούν στη χώρα αποστολής τους.
Καραβέτης: Οι Τούρκοι ψαρεύουν στα δικά μας νερά
Για το θέμα έχει μιλήσει πολλές φορές και στη ΓΝΩΜΗ ο Γραμματέας του Συλλόγου Αλιέων Αλεξανδρούπολης Παναγιώτης Καραβέτης, εκφράζοντας την αγωνία, αλλά και την αγανάκτηση των συναδέλφων του, τόσο για τις παράνομες πρακτικές της Τουρκίας, όσο και για την απραξία των ελληνικών αρμόδιων αρχών, σε όλα τα επίπεδα.
«Ακούμε πολλά για το μέλλον της πόλης, αλλά εμένα με ανησυχεί κυρίως το παρόν και τα άλυτα προβλήματά μας, με πικραίνει η στάση της πολιτείας στους ακρίτες», είχε πει πριν λίγο καιρό στην «Καθημερινή» ο κ. Καραβέτης.
«Στη δουλειά μου έχω να συναγωνιστώ τον συνάδελφο αλιέα από την Αθήνα που πουλάει τα ψάρια του σε 5 εκατομμύρια κατοίκους ή εκείνον της Νέας Μηχανιώνας που αγοράζει το φορτίο του πετρελαίου με 100 ευρώ επιβάρυνση και εγώ με 800 για να φτάσει ως τη Θράκη. Δεν θα χρειαζόταν μια άλλη πολιτική για τους ψαράδες της μεθορίου που πολύ συχνά είναι τα μάτια και τα αυτιά της Ελλάδας στη θάλασσα; Φυλάμε και εμείς σκοπιά. Συχνά αντιμετωπίζουμε προβλήματα με Τούρκους αλιείς που έρχονται παράνομα στα δικά μας χωρικά ύδατα και το λιμεναρχείο κάνει μόνον συστάσεις. Είναι σαν να βλέπεις κάποιον να περνάει με κόκκινο και ο τροχονόμος να του λέει δυο λόγια και να τον αφήνει να συνεχίσει».
Ο κ. Καραβέτης συνεχίζει: «Μαθαίνουμε ότι θα γίνει ο τερματικός σταθμός για το αέριο, κανένας επίσημος δεν μας έχει φωνάξει για να ξέρουμε και εμείς οι ψαράδες και οι υπόλοιποι επαγγελματίες στο λιμάνι πως θα αλλάξουν τα πράγματα. Θα απαγορευτούν κάποιες περιοχές από το αλιευτικό πεδίο; Ολα γίνονται άνωθεν και χωρίς συνεννόηση με κανέναν. Αλλά να σας πω κάτι πιο απλό: πώς μιλάμε για μεταμόρφωση του λιμανιού όταν δεν έχουν γίνει ακόμη απαραίτητα έργα εκβάθυνσης ή οδικών αξόνων; Πρέπει να προχωρήσει αναδιάρθρωση της παράλιας ζώνης. Ακούμε για ανάπτυξη, αλλά αν αυτή είναι να μας φάνε όλα τα αυγά οι Αμερικανοί, τι να πω… Οσο για την παρουσία τους, οι περισσότεροι εδώ δεν έχουν πρόβλημα, το βλέπουν ως μεγαλύτερη ασφάλεια για εμάς έναντι των Τούρκων. Ομως εμείς εδώ πάνω είμαστε συνηθισμένοι στις απειλές. Δεν φοβόμαστε γιατί ξέρουμε ότι την κρίσιμη ώρα θα κάνουμε αυτό που πρέπει για την πατρίδα, για τα χώματα που ζούμε. Το κράτος όμως δεν έχει σωστή πολιτική φύλαξης. Προσλαμβάνει συνοριοφύλακες από τα ακριτικά χωριά και καλά κάνει. Παράλληλα όμως δεν τους υποχρεώνει να μένουν σε αυτά και να φυλάνε το σπίτι τους και τον τόπο τους. Ετσι όλοι αυτοί μετακομίζουν στην Αλεξανδρούπολη και η μεθόριος αδειάζει. Να η αχίλλειος πτέρνα μας».
Κ.Η.