7 περιοχές αιολικής προτεραιότητας στην ΑΜΘ, 12 περιοχές αποκλεισμού, μεταξύ των οποίων και το δάσος της Δαδιάς. Κατατέθηκε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας η μελέτη για το νέο Ειδικό Χωροταξικό των ΑΠΕ
Στην κατεύθυνση ενός αυστηρότερου πλαισίου για την εγκατάσταση των «πράσινων» έργων, με «περιοχές αποκλεισμού» και νέους περιορισμούς, κινείται η μελέτη για το νέο Ειδικό Χωροταξικό των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με κανόνες για τη μέγιστη κάλυψη ανά δημοτική ενότητα και τις αποστάσεις γύρω από συγκεκριμένα σημεία και χρήσεις.
Καθιερώνει μια νέα πιο αυστηρή προσέγγιση για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, ενώ αυξάνονται οι Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας (ΠΑΠ), δηλαδή όσες διαθέτουν συγκριτικά πλεονεκτήματα για την εγκατάσταση αιολικών, οι οποίες αριθμούν πλέον 68 πανελλαδικά.
Από αυτές, το 32% βρίσκεται πλέον, στην Κρήτη, η οποία εντάσσεται για πρώτη φορά στο Ειδικό Χωροταξικό των ΑΠΕ και κατέχει δεσπόζουσα πλέον θέση λόγω του υψηλού αιολικού της δυναμικού. Από τις 68 δημοτικές ενότητες πανελλαδικά, οι 22 Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας βρίσκονται στη Κρήτη. Τη μερίδα του λέοντος με 15 περιοχές κατέχει το Ηράκλειο, ενώ ακολουθούν με 3 τα Χανιά και από 2 το Ρέθυμνο και το Λασίθι.
Στην δεύτερη θέση του πανελλαδικού χάρτη, μετά την Κρήτη, βρίσκεται η Μακεδονία με 16 δημοτικές ενότητες και έπονται η Εύβοια με 12, η Στερεά Ελλάδα με 7, η Αν. Μακεδονια & Θράκη επίσης με 7, η Πελοπόννησος μόνο με 2 και η Ήπειρος με επίσης 2.
Η μελέτη που μαζί με το σχέδιο της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, έχουν παραδοθεί στο ΥΠΕΝ και τελούν ακόμη υπό αξιολόγηση, περιλαμβάνουν περιοχές προτεραιότητας και ζώνες ασυμβατότητας, και κριτήρια χωροθέτησης με πολύ λεπτομερή ανάλυση ειδικά για τα αιολικά (για την ηπειρωτική χώρα, την Αττική, τα νησιά, τις θάλασσες και τις βραχονησίδες), ενώ για τα φωτοβολταϊκά είναι προφανής η στόχευση να περιοριστεί η συχνά άναρχη εξάπλωση τους. Χαρακτηρίζονται επομένως ως περιοχές προτεραιότητας για τα φωτοβολταϊκά οι «άγονες ή μη αρδευόμενες και όσες δεν προορίζονται για βόσκηση», καθώς και όσες βρίσκονται σε φάση αποκατάστασης (παλαιά λατομεία, εξοφλημένα λιγνιτικά πεδία, μεταλλευτικά πεδία, υποβαθμισμένες περιοχές, κλπ).
Ανάμεσα στις 13 συνολικά «περιοχές αποκλεισμού και ζώνες ασυμβατότητας» που προβλέπει η μελέτη για τα αιολικά (άρθρο 5), ξεχωρίζουν τα «Απάτητα Βουνά», δηλαδή οι αποκαλούμενες και περιοχές άνευ δρόμων, οι οποίες καθορίζονται με αποφάσεις του ΥΠΕΝ, και μέχρι στιγμής είναι 9 ορεινοί όγκοι (Λευκά Όρη στην Κρήτη, Σάος στην Σαμοθράκη, Σμόλικας σε Ιωάννινα, Γρεβενά, Τύμφη σε Ιωάννινα, Ταΰγετος σε Λακωνία & Μεσσηνία, Χατζή στα Τρίκαλα, Άγραφα σε Καρπενήσι, Καρδίτσα, Μαίναλο στην Αρκαδία).
Απαγόρευση σε περιοχές τουριστικής ανάπτυξης
Στις περιοχές αποκλεισμού πάντα για τα αιολικά ακολουθούν όσες έχουν χαρακτηριστεί ως Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, οι οικότοποι προτεραιότητας του Δικτύου Natura 2000, οι Υγρότοποι Ραμσάρ, κυρίως όμως γίνεται εκτενής αναφορά στις απαγορεύσεις χωροθέτησης για περιοχές που αφορούν την τουριστική ανάπτυξη.
Στην πράξη το νέο Χωροταξικό για τις ΑΠΕ λαμβάνει υπόψιν το υπό ολοκλήρωση Χωροταξικό για τον Τουρισμό. Απαγορεύεται επομένως η χωροθέτηση αιολικών σε όλες τις περιοχές με τουριστικές χρήσεις, σε Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ), σε ζώνες θεματικών πάρκων και τουριστικών λιμένων, παρά μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του αντίστοιχου φορέα, καθώς επίσης σε εκτός σχεδίου περιοχές όπου προβλέπονται χρήσεις τουρισμού – αναψυχής, όπως και των ατύπως διαμορφωμένων, στο πλαίσιο της εκτός σχεδίου δόμησης, τουριστικών και οικιστικών περιοχών.
Ειδικά κριτήρια χωροθέτησης αιολικών
Τα αιολικά «σπάνε» σε 4 κατηγορίες για κάθε μια από τις οποίες ισχύουν διαφορετικά κριτήρια χωροθέτησης. Στα χερσαία πάρκα, ορίζεται μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης για τις «Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας» στο 8% της έκτασης ανά δημοτική ενότητα. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται σε 1,05 τυπικές ανεμογεννήτριες ανά 1.000 στρέμματα. Το ποσοστό μπορεί να αυξάνεται έως και 30% έπειτα από τη σύμφωνη γνώμη του Δήμου. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, τις «Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας» το ποσοστό κάλυψης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 5% ανά δημοτική ενότητα. Δηλαδή 0,66 ανεμογεννήτριες ανά 1.000 στρέμματα. Και εδώ το ποσοστό μπορεί να αυξάνει έως 50% εφόσον συμφωνεί ο Δήμος.
Αρκετά χαμηλότερα ποσοστά προβλέπονται για δημοτικές ενότητες που σύμφωνα με το Ειδικό Χωροταξικό του Τουρισμού αφορούν περιοχές ελέγχου, ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες περιοχές. Στις περιοχές ελέγχου, η κάλυψη πρέπει να είναι 2% (0,26 τυπικές ανεμογεννήτριες/1.000 στρέμματα). Στις ανεπτυγμένες περιοχές, ισχύει ό,τι και στην προηγούμενη κατηγορία, δηλαδή κάλυψη 2% (0,26 τυπικές ανεμογεννήτριες/1.000 στρέμματα) και στις αναπτυσσόμενες, κάλυψη 4% (0,53 τυπικές ανεμογεννήτριες/1.000 στρέμματα).
Περιοχές αποκλεισμού για τα φωτοβολταϊκά
Στα φωτοβολταϊκά, πέραν της κατεύθυνσης που δίνεται οι επενδυτές να στραφούν σε περιοχές άγονες, μη αρδευόμενες και όσες δεν προορίζονται για βόσκηση, καθιερώνεται για πρώτη φορά απαγόρευση και σε δασικές εκτάσεις (εκτός από δάση), σε περιοχές με προστατευόμενες αναβαθμίδες και σε φυσικές λίμνες.
Ανάμεσα στις συνολικά 12 «περιοχές αποκλεισμού» απαγορεύεται η χωροθέτηση φωτοβολταϊκών σε δάση και δασικές εκτάσεις, γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας, ζώνες απολύτου προστασίας της φύσης, Υγροτόπους Ραμσάρ, Πυρήνες Εθνικών Δρυμών, κηρυγμένα μνημεία της φύσης και αισθητικά δάση και Οικότοποι του Δικτύου Natura 2000 και περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους.
Καθορίζεται ένα μέγιστο ποσοστό εδαφικής κάλυψης από φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις (συμπεριλαμβανομένων των ηλιοθερμικών σταθμών), της τάξης του 3% στο σύνολο των καλλιεργήσιμων και βοσκήσιμων εκτάσεων ανά Δήμο. Από τον κανόνα αυτόν εξαιρούνται τα αγροβολταϊκά. Ειδική πρόβλεψη υπάρχει για την εγκατάσταση μικρών φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων (<1 MW) σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας.
News247.gr