Δυστυχώς όλο και περισσότερα ζευγάρια καταλήγουν σήμερα στο διαζύγιο.
Τι γίνεται όμως όταν υπάρχουν και παιδιά; Βέβαια σ’ ένα διαζύγιο όλοι πληγώνονται, πολύ περισσότερο όμως τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν τη δική τους προσωπικότητα από πολύ μικρά και σίγουρα καταλαβαίνουν τι γίνεται στο σπίτι ανάμεσα σ’ ένα αντρόγυνο που βρίσκεται συνεχώς σε μια χρόνια ριζική διαφωνία.
Όμως τα παιδιά, μην το ξεχνάμε, χρειάζονται και τους δύο γονείς. Γι’ αυτό σε περίπτωση διαζυγίου θα πρέπει να υπάρχει επικοινωνία των παιδιών και με τους δύο γονείς και με το γονιό που έχει φύγει από το σπίτι.
Τα μικρά παιδιά κάτι περισσότερο χρειάζονται και τους δύο γονείς. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως και τα μεγάλα παιδιά στις αρχές της εφηβείας δεν χρειάζονται και τους δύο γονείς μαζί. Γι’ αυτό θα πρέπει οι γονείς να σκεφθούν πολύ το διαζύγιο ανεξάρτητα από την ηλικία των παιδιών τους.
Ύστερα από ένα έρωτα και από μία έντονη σεξουαλική σχέση έρχεται ο γάμος και τα παιδιά και μετά… ανακαλύπτουν πως δεν ταιριάζουν και σκέφτονται να χωρίσουν. Ο έρωτας που είναι εξαιρετικά ανθρωποφαγικό αίσθημα πάει περίπατο.
Η αντίδραση στο ζευγάρι πολλές φορές εκδηλώνεται εκρηκτικά στην εφηβική ηλικία. Παντρεύονται υπερβολικά νωρίς και καταλήγουν στο σκληρό χωρισμό.
Το διαζύγιο μοιάζει με κάταγμα που χρειάζεται νάρθηκα. Και στην περίπτωση του διαζυγίου που δεν κρύβεται, χρειάζεται μεγάλη δουλειά για να αποφευχθεί.
Αλήθεια τι να πεις σ’ ένα παιδί που χωρίζει ένα αντρόγυνο; Δύσκολα θα το καταλάβει. Το μόνο που μπορεί να σκεφθεί κι αν αυτό το κάνει, ίσως να νοιώθει ένοχο και ότι έφταιξε αυτό στο χωρισμό των γονιών του και θα λέει πως δεν θα έπρεπε να είχε γεννηθεί.
Τί να εξηγήσεις στο παιδί για τους λόγους του διαζυγίου; Δεν αρκεί η επιβεβαίωση των γονιών ότι τα θέλουν. Τί να τα πουν όταν βλέπουν κι αυτά πως έχει πεθάνει ένας έρωτας, αν βέβαια υπήρξε…, όταν βλέπουν πως έχει πεθάνει η οικογένειά τους και έχει πάρει μια άλλη μορφή. Τί να πουν οι γονείς στα παιδιά τους πως χωρίζουν γιατί δεν ταιριάζουν σεξουαλικά; Τί να πουν, ότι υπάρχει ασυμφωνία χαρακτήρων;
Σίγουρα χωρίζουν οι γονείς των παιδιών γιατί υπήρχε κάποιος σοβαρός λόγος. Αν κι εγώ είμαι της γνώμης, τα παιδιά δεν χρειάζεται να γνωρίζουν υπερβολικές λεπτομέρειες για την προσωπική ζωή των γονιών τους.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν την αλήθεια για να μη αρχίσουν και φαντασιώνουν, ότι αυτά τα παιδιά φταίνε για το χωρισμό, για να μη νοιώθουν κι αυτά συνένοχα…
Να τα πουν την αλήθεια, πως φτάσανε στο χωρισμό, πως δεν τα βρήκανε κάποια στιγμή και πως τα παιδιά τους τα αγαπάνε και οι δυο γονείς και πως είναι χαρούμενοι που τα φέρανε στον κόσμο, για να μη αισθάνονται τα παιδιά ένοχα και πως αυτά φταίνε για το χωρισμό και ίσως γι’ αυτό δεν θα έπρεπε να υπάρχουν…
Σίγουρα το παιδί θα μπει μέσα σε μια άλλη οικογένεια και θα αποκτήσει έναν άλλο γονιό όπου θα πρέπει να ξεπεράσει τα προβλήματα και να προσαρμοστεί στον καινούργιο του κόσμο, κάνοντας μεγάλη προσπάθεια, ώστε να μη στερηθεί το γονιό που έφυγε. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει οι σχέσεις των νέων γονιών τώρα να είναι καλές και να μη υπονομεύονται.
Είναι εγκληματικό για τα παιδιά όταν τα στρέφουμε ενάντια στο γονιό που έφυγε και του αραιώνουμε τις επισκέψεις. Οι διαφορές των γονιών δεν επιτρέπεται να μεταφέρονται στα παιδιά και έχουν υποχρέωση οι γονείς να προστατεύουν την ευτυχία των παιδιών τους με κάθε τρόπο.