Η ιδρυτική συνέλευση της εταιρείας «Ζεόλιθος Πετρωτών Α.Ε. – Ο Λιθοξόος» πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας, με τη συμμετοχή περίπου 250 Πετρωτιωτών, οι οποίοι μπορεί να ζουν πολλά χρόνια μακριά από τον τόπο καταγωγής τους, αλλά, όπως περίτρανα αποδεικνύεται, δεν τον ξεχνούν ποτέ.
Οι Εβρίτες της Γερμανίας, με καταγωγή τα Πετρωτά, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της υπό ίδρυσης ανώνυμης εταιρείας, η οποία θα προχωρήσει στην εξόρυξη ζεόλιθου από την περιοχή, από τους ίδιους τους Εβρίτες, για τους Εβρίτες, όπως λένε τα ιδρυτικά του μέλη. Στην Στουτγκάρδημετέβησαν τα 7 μέλη της προσωρινής διοίκησης της εταιρείας, τα οποία ενημέρωσαν διεξοδικά τους συμπατριώτες μας για όλες τις λεπτομέρειες του project.
Συγκεκριμένα, αναγνώστηκαν τα άρθρα του καταστατικού, τα οποία με τροποποιήσεις, προσθήκες και αφαιρέσεις, ψηφίστηκαν από όλους τους συμμετέχοντες στη συνέλευση. Μέχρι στιγμής, έχουν συγκεντρωθεί περίπου 200 δηλώσεις συμμετοχής Πετρωτιωτώνστην εταιρία ως μέτοχοι, οι οποίες αυξάνονται συνεχώς. Αφού συγκεντρωθούν τα απαραίτητα έγγραφα για κάθε μέτοχο, θα γίνει η υπογραφή του καταστατικού σε συμβολαιογράφο.
Αναφορικά με το κεφάλαιο που θα χρειαστεί για την εξόρυξη του ορυκτού και την πιο απλή του επεξεργασία, δηλαδή τη διαδικασία για να πουληθεί ως λίπασμα, υπολογίζεται γύρω στις 250.000-300.000 ευρώ. Κάθε μέτοχος θα έχει μετοχές τουλάχιστον 1000 ευρώ, ενώ οι πληροφορίες λένε ότι θα είναι αρκετοί εκείνοι που θα συμβάλλουν στην προσπάθεια με μεγαλύτερα ποσά.
Μιλώντας στη «ΓΝΩΜΗ» από τη Στουτγκάρδη, η Μαρία Γκουγκουσκίδου, μέλος της προσωρινής διοίκησης της εταιρείας, σημειώνει: «Αποφασίσαμε στη συγκέντρωση αυτή να προχωρήσουμε στην ίδρυση της εταιρίας για να προστατεύσουμε τον τόπο μας από οποιονδήποτε προσπαθεί να κλέψει το τοπικό αυτό αγαθό, τον ζεόλιθο των Πετρωτών και να τον μεταφέρει αλλού προσδοκώντας μόνο υπέρμετρο ιδιωτικό κέρδος. Εμείς αγαπάμε τον τόπο μας και μπορούμε να διαχειριστούμε αυτό το ορυκτό με τέτοιον τρόπο που να μην βλάψουμε το περιβάλλον, να προκαλέσουμε οικονομική και κοινωνική τοπική ανάπτυξη και να μην οδηγηθούμε σε εξάντληση του ορυκτού, να μείνει δηλαδή και για τις επόμενες γενιές».
