O Επίτιμος δήμαρχος Τάσος Σουλακάκης, μας είπε ότι γνώρισε και συνεργάστηκε με τον Κωστή Στεφανόπουλο όταν ήταν δήμαρχος Αλεξανδρούπολης και τον περιγράφει σαν εξαίρετο πολιτικό, προσιτό, υψηλού ήθους και γενικής αποδοχής, πέρα και πάνω από κομματικές προτιμήσεις.
Συμπλήρωσε δε ότι σαν υπουργός ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μας υπενθύμισε μάλιστα και ένα γεγονός που περιγράφει στο βιβλίο του «Στο Δήμο και στην Πόλη», σχετικά με την προμήθεια δυο φορτηγών αυτοκινήτων για τον Δήμο, με την βοήθεια του τότε Υπουργού Προεδρίας Κωστή Στεφανόπουλου:
Η προμήθεια των φορτηγών και ο Κωστής Στεφανόπουλος
Λίγους μήνες μετά την εγκατάστασή μας ως δημοτική αρχή και σε έλεγχο που πραγματοποιήθηκε, η υδροφόρα που χρησιμοποιούσαμε για το πότισμα των φυτών και το πλύσιμο των δρόμων, βρέθηκε σε άθλια κατάσταση. Αποφασίστηκε η αγορά καινούργιας. Η έρευνα αγοράς που κάναμε απέδειξε ότι ο προϋπολογισμός του Δήμου δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις τιμές που μας δόθηκαν. Έτσι στραφήκαμε σε άλλες πιο οικονομικές λύσεις.
Σε αυτήν την αναζήτηση ο Λευτέρης Μανδάνης με πληροφόρησε ότι στο τελωνείο υπάρχουν κατασχεμένα φορτηγά, σε καλή κατάσταση, από τα οποία μπορούμε να επιλέξουμε ένα και να το μετατρέψουμε σε υδροφόρο, με την τοποθέτηση των εκτοξευτήρων νερού και ό,τι άλλο απαιτηθεί.
Την επομένη επισκεφτήκαμε το τελωνείο και εντοπίσαμε δύο κατάλληλα φορτηγά σε πολύ καλή κατάσταση, μάρκας Μερσεντές. Το ένα για υδροφόρο και το άλλο για τα βαριά απορρίμματα. Υποβάλλαμε το σχετικό αίτημα στο τελωνείο, το οποίο προωθήθηκε αμέσως στα αρμόδια υπουργεία Εσωτερικών, Οικονομικών και Προεδρίας για την τελική έγκριση.
Δυστυχώς οι προβλέψεις μας για σύντομη απόκτηση των αυτοκινήτων δεν επαληθεύτηκαν. Αφού πέρασαν δυο μήνες αναμονής, αποφάσισα να κατέβω στην Αθήνα για να διαπιστώσω προσωπικά γιατί δεν προχωράει το θέμα μας.
Υπουργός Προεδρίας, με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος, μετέπειτα Πρόεδρος της ΔΗΑΝΑ και αργότερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παρ’ όλο που δεν είχα κλείσει ραντεβού, ο υπουργός με δέχθηκε αμέσως στο γραφείο του. Αφού άκουσε την αιτία της επίσκεψής μου, για την καθυστέρηση της ικανοποίησης του αιτήματός μας, κάλεσε τον διευθυντή του αρμόδιου τμήματος, ο οποίος του είπε ότι η καθυστέρηση οφείλονταν στο μεγάλο φόρτο εργασίας. Ο Υπουργός με τη γνωστή του ευγένεια, αλλά και την αυστηρότητα που τον διακρίνει είπε στον διευθυντή: «Σύμφωνοι, αλλά οι ειδικές περιπτώσεις , όπως αυτή του ακριτικού δήμου Αλεξανδρουπόλεως, πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά προτεραιότητα. Πέραν αυτού με την αξιοποίηση των παλαιών αυτοκινήτων του τελωνείου, το δημόσιο ωφελείται, αποφεύγοντας τη δαπάνη εισαγωγής καινούργιων αυτοκινήτων. Σας παρακαλώ λοιπόν να φέρετε τώρα την απόφαση παραχώρησης των δύο αυτοκινήτων και να την παραδώσετε στον κύριο Δήμαρχο, ο οποίος θα περιμένει στο γραφείο μου». Πράγματι η απόφαση παραχώρησης των δύο αυτοκινήτων ήρθε σε δέκα λεπτά. Αυτά τα απίστευτα που συνέβησαν ήταν ένα μάθημα πολιτικής συμπεριφοράς για μένα. Θεωρώ δε μεγάλη εύνοια της τύχης τη συνάντηση αυτή και ιδιαίτερα χρήσιμη τη συζήτηση που είχα με έναν υψηλού πολιτικού ήθους άνδρα. Εκείνο που κρατώ, σημειώνω και τονίζω από τη σπάνια εκείνη εμπειρία είναι η φράση του: Η εικόνα που σήμερα είδατε κύριε δήμαρχε, αποτελεί αυθεντικό δείγμα του τρόπου λειτουργίας του ελληνικού κράτους , την οποία αν δεν καταφέρουμε να την αλλάξουμε , η πορεία μας θα είναι προβληματική!».
Στο τελωνείο της Αλεξανδρούπολης η διαδικασία παράδοσης των αυτοκινήτων ήταν τυπική και σύντομη. Από εκεί τα μεταφέραμε στο μηχανουργείο του Ζήση Καμπακάκη. Σε 25 μέρες ο Ζήσης παρέδωσε στο δήμο μας την υδροφόρα και το φορτηγό για τα βαριά απορρίμματα, τα οποία όπως ήταν βαμμένα έμοιαζαν σαν καινούργια…
Το καλοκαίρι του 1996, υποδέχθηκα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο στην Κομοτηνή, με την ιδιότητα του Περιφερειακού Διευθυντή Ροδόπης και αναπληρωτή Περιφερειάρχη. Του υπενθύμισα το γεγονός, το θυμήθηκε και γέλασε με σημασία.