Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2018 έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία της ψυχαγωγίας και του πολιτισμού στην Αλεξανδρούπολη, το πιάνο-bar-εικαστικός χώρος «ΜΙΚΡΟ ΚΑΦΕ» μετά από 35 χρόνια λειτουργίας.
Το άνοιξε στις 19 Μαρτίου το 1983 στον πεζόδρομο του Ταχυδρομείου, ο καπετάνιος, συγγραφέας και ποιητής Γιώργος Σταυρίδης, όταν ολοκλήρωσε τις περιπλανήσεις του στις θάλασσες του κόσμου και αποφάσισε να ζήσει στη στεριά.
Μετά τα καφενεία και τις λίγες καφετέριες της εποχής, ήταν το πρώτο καφέ-πιάνο bar που λειτούργησε στην Αλεξανδρούπολη.
Αμέσως έγινε ο τόπος συγκέντρωσης ντόπιων και ξένων που ήθελαν μια διαφορετική διασκέδαση, για πολλά χρόνια.
Τον σχεδιασμό και το ντεκόρ του μαγαζιού το έκανε ο αρχιτέκτονας και μετέπειτα πρόεδρος του Ιστορικού Μουσείου της πόλης Νίκος Πινάτζης.
Τα Σαββατόβραδα συνήθως ακουγόταν απαλές μελωδίες, από πιάνο, κιθάρα και φυσαρμόνικα και πολλές φορές συνοδευόταν από απαγγελίες ποιημάτων.
Όλα αυτά τα χρόνια έγιναν πάρα πολλές εκθέσεις ζωγραφικής, διεθνούς φήμης ζωγράφων από την περιοχή μας, αλλά και ξένων.
Επίσης γινόταν κατά καιρούς και εκθέσεις φωτογραφίας.
Συχνές οι εκθέσεις των ντόπιων ζωγράφων όπως του Πασχάλη Αγγελίδη, Αθηνόδωρου Ταρσούδη, Αθανασίας Τάμπουρα-Πεφτουλίδη, Σύνης Αναστασιάδη, της Όλγας – Μαρίας Αγγελίδη κ.ά. Αλλά και ξένοι ζωγράφοι έβαζαν τα έργα τους στο ΜΙΚΡΟ ΚΑΦΕ όπως ο Μιχάλης Γκαρούδης, η Elena Ζadreico, o Γρηγόρης Σεμιτέκολο, ο Θανάσης Μπακογιώργος, ο Α. Λαβδάς, η Κατερίνα Μαρούδα, ο Reinhard Brandwer κ.ά.
Εκθέσεις φωτογραφίας έγιναν πολλές από τον Μιχάλη Μπολιάκη και του Σάκη Γιαννακίδη.
Το Μικρό Καφέ ήταν όμως και τόπος συγκέντρωσης συγγραφέων, ποιητών και δημοσιογράφων που βρισκόταν στην Αλεξανδρούπολη.
Ο Μήτσος Κασόλας, ο Γιώργος Σκούρτης, ο Γιάννης Ξανθούλης, ο Χρήστος Πασαλάρης.
Στο τέλος της δεκαετίας του ’90 και μετά, όταν τα κόμματα της Αριστεράς ήταν μικρά και ήταν οριακά μέσα ή έξω από τη Βουλή, από το Μικρό Καφέ πέρασαν αρκετοί γνωστοί πολιτικοί, ήπιαν το καφέ τους και έκαναν ομιλίες σε μικρές συγκεντρώσεις, όπως ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Μανώλης Γλέζος, ο Δημήτρης Παπαδημούλης, ο Δημήτρης Μαρούδας κ.ά.
Από τους τοπικούς άρχοντες πέρασαν οι πάντες, από τον Τάσο Σουλακάκη, Αντώνη Κωβαίο, Ηλία Ευαγγελίδη, Φάνη Δημοσχάκη και όλους τους νεότερους μέχρι σήμερα.
Αρκετοί καλλιτέχνες που έτυχε να περάσουν ή να υπηρετούν στην περιοχή, είχαν σαν στέκι τους το Μικρό Καφέ, όπως ο θεατρικός συγγραφέας Γιώργος Σκούρτης, ο τραγουδιστής των συναυλιών του Θεοδωράκη Πέτρος Πανδής, ο ηθοποιός Λάκης Λαζόπουλος κ.ά.
Ενεργός ήταν ο ρόλος του Γιώργου Σταυρίδη το 1978 στην ίδρυση και τους αγώνες της Πανέβριας Επιτροπής για την διεκδίκηση της Ιατρικής Σχολής. Πολλές από τις συνεδριάσεις της είχαν γίνει τότε στο Μικρό Καφέ.
Για πολλά χρόνια, όταν τα Γραφεία του Ιατρικού Συλλόγου δεν είχαν θέρμανση, τους χειμώνες, οι συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου γινόταν στο φιλόξενο πατάρι του Μικρού Καφέ. Ανάμεσα σε συζήτηση και καφέ, πολλά προβλήματα των γιατρών λυνόταν εκεί.
Όμως όλα τα όμορφα πράγματα δυστυχώς κάποτε τελειώνουν. Έτσι έκλεισε ο κύκλος, τελείωσε και η ζωή του «ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΦΕ»
Δεν πρόκειται όμως να τελειώσουν ποτέ η νοσταλγία, οι αναμνήσεις, οι φιλίες και η αγάπη όλων των παλιών και νέων Αλεξανδρουπολιτών που το χάρηκαν και είχαν την τύχη να γίνει ένα κομμάτι από τη ζωή τους.
Δημήτριος Αναστασιάδης
Επιμέλεια κειμένου – φωτογραφίες: Γιώργος Πανταζίδης