Στο τίποτα θ΄ απλώσω μια αγκαλιά
για να σε κρύψω μες στ’ αστέρια μια βραδιά
***
Μα ο χρόνος που μας παίρνει μακριά
στο άπειρο μας γυροφέρνει σαν πουλιά
***
Σαν τον Ιούδα μας ξεπουλάει στην αγορά
για τα αργύρια μας χρεώνει δυο φιλιά
***
Όπως το πλοίο που γυρνάει στην κουπαστή
και μας πετάει στο λιμάνι στη στιγμή
***
Αύριο πάλι θ’ έρθω πίσω να σε βρω
τα χέρια μου θα πλέξω δίχτυα να δεθώ
***
Εκεί που ασάλευτοι αγναντεύουν οι θεοί
σαν ηλιοτρόπια γερμένα απ’ τη βροχή