Αν, μπορούσαν να μιλήσουν τα δέντρα, του Κηπο-Θέατρου, σίγουρα θα έχουν καταγράψει ως, την καλύτερη χορωδία-παράσταση, που πέρασε από το χώρο του. Ένα πλούσιο ρεπερτόριο, από αλησμόνητα τραγούδια, από τα περασμένα, του χθες και του σήμερα. Δεν θα ήταν υπερβολή να έλεγα ότι, το κηποθέατρο έζησε εξαιρετικές στιγμές αφού, το ενθουσιασμένο ακροατήριο, ανακάλεσε στη μνήμη, παλιές δόξες τραγουδιών, με αυθόρμητη συμμετοχή στην εκτέλεση. “Απόψε την κιθάρα μου, τη στόλισα κορδέλες και πήγα και τραγούδησα, στις όμορφες κοπέλες ”. Ποιος, μπορεί να αντισταθεί, στο άκουσμα αυτού του τραγουδιού-όμορφου στίχου που, όσα χρόνια κι’αν περάσουν θα τραγουδιούνται, νυν και αεί όπως, και τα άλλα, διαλεχτά, που κοσμούσαν το ρεπερτόριο. Την παράσταση έκλεψαν οι δύο υπέροχοι τενόροι Σπύρος και Γεράσιμος, οι οποίοι έδωσαν “άρωμα Λυρικής Σκηνής” και δικαίως εισέπραξαν θερμά χειροκροτήματα. Εξαιρετική, μοναδική θα έλεγα ερμηνεία στις παλιές κεφαλλονίτικες, των Νησιών του Ιονίου, του Fiore του Λεβάντε. Καντάδες, όμορφα τραγούδια, μιας αλησμόνητης εποχής, αναβίωσαν και χάρισαν όμορφη ευχάριστη βραδιά, που τόση ανάγκη είχε η πόλη μας. Και βέβαια, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην ακουστή το τραγούδι της αείμνηστης Ρένας Βλαχοπούλου, απόσπασμα του οποίου, στη μνήμη της και την αγαπημένη γενέτειρά της, θα μου επιτρέψετε να παραθέσω: ”Κέρκυρα, Κέρκυρα, με το Ποντι κονήσι, με τα καντούνια τα στενά, που έχω σεργιανίσει”.
Έχει ανάγκη, μέσα σε τούτη τη στενάχωρη, ασφυκτική κατάσταση, που βιώνει η ανθρωπότητα, θλιβερά, λυπητερά γεγονότα, που η χώρα μας, βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων, να σηκώνει μεγάλο βάρος, που δεν της ανήκει, έχει ανάγκη, για μια ανάσα, ευχάριστης νότας και μπράβο, για την προσφορά του Συλλόγου Ορφέα. Ευχαριστούμε θερμά. Θα σας περιμένουμε.
Αλεξανδρούπολη 24 Ιουλίου 2016