efhmerida1

Από «ηρωική δασκάλα» στον Έβρο… σε βουλευτικό γραφείο της Χρυσής Αυγής

Των Κικής Ηπειρώτου, Γιώργου Πανταζίδη

Την απόλυτη στήριξή της στα … «παλικάρια» της Χρυσής Αυγής παρείχε και επίσημα η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, που πριν από περίπου 10 χρόνια είχε γίνει γνωστή στο πανελλήνιο, για τις επικίνδυνες, ακροδεξιές πρακτικές της,  που αναστάτωσαν έναν ολόκληρο νομό, βάζοντας σε κίνδυνο την ειρηνική συνύπαρξη χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή του Μεγάλου Δερείου.

Μετά και από αυτή την παραδοχή της κας Νικοπούλου, την οποία πολλοί αποκαλούσαν από «ηρωική δασκάλα», μέχρι και «σύγχρονη Μπουμπουλίνα», συμπεριλαμβανομένης της Ακαδημίας Αθηνών που την βράβευσε το 2010, με το «αργυρούν μετάλλιον ανδρείας», όποιος δημοκρατικός πολίτης είχε καταδικάσει τη δράση της, μόνο δικαίωση μπορεί να νιώθει σήμερα.

Δυστυχώς, θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι στους πιο ένθερμους υποστηρικτές της, περιλαμβάνονταν πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τοπικής και πανελλαδικής εμβέλειας. Φωτεινή εξαίρεση, όπως θα θυμούνται οι πιστοί μας αναγνώστες, αποτέλεσε η «ΓΝΩΜΗ», που την ταραγμένη εκείνη περίοδο δεν παρασύρθηκε από τις σειρήνες των «υπερπατριωτών» και υπογράμμιζε σε κάθε ευκαιρία πόσο επικίνδυνο είναι το κλίμα που δημιουργείται στην περιοχή, με ευθύνη της κας Νικοπούλου.

Το καύχημα της Χρυσής Αυγής

Πριν από δυο μήνες η «Εφημερίδα των Συντακτών» είχε αποκαλύψει ότι η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, είχε αναλάβει καθήκοντα στο γραφείο του χρυσαυγίτη βουλευτή Μαγνησίας Π. Ηλιόπουλου. Η είδηση, όπως γράφει η εφημερίδα, προκάλεσε έκπληξη, γιατί έως τότε η ίδια αρνιόταν κάθε σχέση με τους ναζιστές, ενώ μεταξύ των επιχειρημάτων της, σε δικαστική διαμάχη με δημοσιογράφους της Ροδόπης , είχε περιλάβει και το ότι την αποκάλεσαν «χρυσαυγίτισσα»!

Ωστόσο, με μία ανάρτησή της στο facebook, την οποία αναπαράγει πανηγυρικά ο επίσημος ιστότοπος της Χρυσής Αυγής,  επιβεβαιώνει πως είναι με τα «παλικάρια της Χρυσής Αυγής».
«Η Χαρά Νικοπούλου, η Ελληνίδα δασκάλα που έδωσε ηρωικές μάχες ενάντια στην τουρκική προπαγάνδα και πρωτοστάτησε στους εθνικούς αγώνες για την Θράκη μας, με μία λιτή δήλωση εξέφρασε την στήριξή της στο Κίνημα της Χρυσής Αυγής και καταδίκασε τη μνημονιακή χούντα που ψηφίζει μέτρα γενοκτονίας των Ελλήνων».

Αφού στηλίτευσε τον παράνομο αποκλεισμό του Εθνικιστικού Κινήματος από το ανθελληνικό καθεστώς, έκλεισε το σχόλιό της σημειώνοντας καυστικά: «Προτιμώ να είμαι με παλικάρια, παρά με… αδερφές-ψυχές». Στη συνέχεια παρέθεσε την φωτογραφία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Συνδέσμου και την δήλωση του Νικολάου Μιχαλολιάκου: «Κηρύσσουμε ολοκληρωτικό πόλεμο στη χούντα του μνημονίου»», αναφέρει το site της Χρυσής Αυγής.

Πώς ξεκίνησαν όλα

Το όνομα της κυρίας Νικοπούλου πρωτοέγινε γνωστό πριν από περίπου δέκα χρόνια. Κόρη του τότε προέδρου του Αρείου Πάγου Βασίλειου Νικόπουλου, η Χαρίκλεια Νικοπούλου είχε ζητήσει το 2004 να μετατεθεί στο μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δερείου, μαζί με τον τότε σύζυγό της, αλλά πολύ γρήγορα ήρθε σε αντιπαράθεση με μεγάλη μερίδα των κατοίκων, ακόμα και με στελέχη της εκπαιδευτικής κοινότητας και τη δημοτική αρχή  του Δήμου Ορφέα (τότε, σήμερα εντάσσεται στο Δήμο Σουφλίου).

Ο λόγος ήταν ότι η δασκάλα είχε εκλάβει  την παρουσία της στο χωριό ως ένα είδος «εθνικής αποστολής», με στόχο «να δημιουργήσει ελληνική συνείδηση» στα παιδιά της μειονότητας. «Τους έκανα μάθημα για την Επανάσταση του 1821», δήλωνε στο «Πρώτο Θέμα» (17.2.2008), «όταν ένας μαθητής πετάχτηκε όρθιος και μου είπε ότι είναι Τούρκος. Ήρεμα, τον πήρα από το χέρι και τον πήγα στο προαύλιο κάτω από την ελληνική σημαία λέγοντάς του ότι είναι Έλληνας και βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος».

Αφορμή για τη δημόσια εμφάνισή της στα μέσα ενημέρωσης ήταν η καταγγελία της ότι κάποιος χωρικός χειροδίκησε εις βάρος της, μετά τις επιπλήξεις που η ίδια απεύθυνε στη σύζυγό του και καθαρίστρια του σχολείου. Ο δράστης συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 μηνών (11.2.2008). Το Εφετείο μείωσε την ποινή του σε 5½ μήνες (19.11.2009).
Το επεισόδιο αυτό ήταν το αποκορύφωμα της αντιπαράθεσης της δασκάλας με τοπικούς φορείς. Η ίδια είχε καταγγείλει από τον Σεπτέμβριο του 2007 τον διευθυντή του σχολείου και τον πρόεδρο της σχολικής εφορίας ότι «λειτουργούν άκρως αντιεκπαιδευτικά και ανθελληνικά», ενώ η πλειονότητα των γονέων ζήτησαν γραπτά την απομάκρυνσή της.

Ο Αστέριος Χάμος του ακροδεξιού «Πατριωτικού Συνδέσμου» βραβεύει τη Χ. Νικοπούλου

Μαρία Γκουγκουσκίδου: «Ήρθε με σχέδιο και σκοπό να δυναμιτίσει την αρμονική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων»

Μιλώντας στη «ΓΝΩΜΗ», η δημοτική σύμβουλος και δικηγόρος Μαρία Γκουγκουσκίδου, που από την πρώτη στιγμή στάθηκε απέναντι στη δράση της δασκάλας, λέει χαρακτηριστικά: «Εκ των υστέρων και μετά από όλα όσα διαδραματίστηκαν έως σήμερα, μπορώ να πω ότι κατά την άποψή μου η κα Νικοπούλου δεν ήρθε τυχαία στην περιοχή μας, αντίθετα ήρθε με σχέδιο και σκοπό να δυναμιτίσει την αρμονική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων» και θυμάται όλα όσα συνέβησαν εκείνο το διάστημα: «Πράγματι, πολύ γρήγορα, παρά τις καταρχήν καλές διαπροσωπικές σχέσεις που ανέπτυξε με τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου, η κα Νικοπούλου εμφάνισε τις ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις που κόμιζε σε σχέση με τη μουσουλμανική μειονότητα και ιδίως με τη μειονοτική εκπαίδευση. Πρέσβευε την κατάργηση της εκπαίδευσης και στη μειονοτική γλώσσα, την καλλιέργεια της ελληνικής εθνικής συνείδησης στη νέα γενιά της μειονότητας και το διαχωρισμό της μειονότητας σε “καλούς” και “κακούς”, βάσει των γλωσσικών και θρησκευτικών διαφορών. Δίδασκε π.χ. στους μουσουλμάνους μαθητές της την επανάσταση του 1821 με τέτοιον τρόπο και οργάνωνε τον σχολικό εορτασμό της 25ης Μαρτίου με τέτοιο περιεχόμενο που έφερνε τα παιδιά της μειονότητας σε σύγκρουση με την ίδια τους την ταυτότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το βίντεο που διακινήθηκε και στο διαδίκτυο του εορτασμού της 25ης Μαρτίου 2008, στο οποίο η μικρή μουσουλμάνα Εμινέ απαγγέλλει το τουρκοφαγικό ποίημα “Βάλε τους Τούρκους εμπροστά / σαν το χασάπη τα τραγιά / καπετάνιε μας λεβέντη / που όλη η Τουρκιά σε τρέμει”.
Κατάφερε δε να στήσει ένα περιστατικό ανάμεσα στην ίδια και στον εντολέα μου, κ. Οσμάν Κασάικα, ο οποίος ήταν σύζυγος της καθαρίστριας του σχολείου του Μεγάλου Δερείου, μηνύοντάς τον ψευδώς ότι χειροδίκησε σε βάρος της, προκειμένου να αποκτήσει άλλοθι για τη μετέπειτα συμπεριφορά της κατασυκοφάντησης της μουσουλμανικής μειονότητας και διασποράς ψευδών ειδήσεων σε βάρος τους.

Το Φεβρουάριο του έτους 2008 ανέλαβα ως δικηγόρος την υπεράσπιση του κ. Οσμάν Κασάικα, ο οποίος κατηγορείτο ότι χτύπησε την κα Χαρίκλεια Νικοπούλου, δασκάλα τότε στο μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δερείου. Επρόκειτο για μια φαινομενικά ποινική υπόθεση, η οποία όμως είχε πολιτικό υπόβαθρο και αφορούσε τις σχέσεις χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή μας και συγκεκριμένα τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη συμβίωση αυτή εθνικιστικοί κύκλοι που δρουν στη χώρα μας».

Η κα Γκουγκουσκίδου σημειώνει πως η ευρύτερη περιοχή του Μεγάλου Δερείου αλλά και όλος ο νομός Έβρου ταλαιπωρήθηκε για χρόνια από τη δράση της κας Χαρίκλειας Νικοπούλου, ενώ στέκεται στη συντριπτική πλειοψηφία των τοπικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, που την ανέδειξαν σε σύμβολο εθνικοφροσύνης.

«Από το 2008 η οργανωμένη ακροδεξιά “παρήλαζε” στις εθνικές γιορτές στο Μεγάλο Δέρειο, ενώ η Χρυσή Αυγή παραστάθηκε οργανωμένα το 2009 στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο που εκδίκασε την υπόθεση της τάχα σωματικής βλάβης εναντίον της. Η κα Νικοπούλου δε περιέφερε τις εθνικιστικές της υστερίες από τοπικά κανάλια και εφημερίδες μέχρι πανελλήνιας εμβέλειας εκπομπές και αθηναϊκά έντυπα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τρεις διαδοχικές εκπομπές του Κώστα Χαρδαβέλλα “αθέατος κόσμος” στο ALTER τον Ιούνιο του 2010. Οι λίγοι που της αντιταχθήκαμε, υπερασπιζόμενοι την αρμονική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή μας, ανάμεσα σ’ αυτούς τόσο εγώ όσο και ο Βαγγέλης Πουλιλιός, δήμαρχος και τότε αλλά και σήμερα του Δήμου στον οποίο υπάγεται το Μεγάλο Δέρειο, στοχοποιηθήκαμε από τη Χρυσή Αυγή και μάλιστα με επίσημες ανακοινώσεις της.

Παρουσιασθήκαμε πανελλαδικά από εφημερίδες, έντυπα, τηλεοπτικές εκπομπές και ηλεκτρονικά μέσα σαν εθνικοί μειοδότες. Ως δικηγόρος θλίβομαι που ακόμα και η δικαιοσύνη φάνηκε άτολμη απέναντί της, επιφύλαξε δε πολύ διαφορετική αντιμετώπιση στην ίδια σε σχέση με τους μουσουλμάνους αντιδίκους της αλλά και όσους τους υπερασπιστήκαμε.

Δυστυχώς η κα Νικοπούλου, η δασκάλα αυτή η οποία αποφάσισε να χαράξει προσωπική εκπαιδευτική και εθνική πολιτική, αρνούμενη να αντιμετωπίσει ισότιμα ως παιδαγωγός όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως θρησκείας και να σεβαστεί την ατομική εθνική συνείδηση, βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Είναι ντροπή που η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε την κα Νικοπούλου. Είναι ντροπή που η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε στο πρόσωπό της τη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό. Είναι ντροπή που η κα Νικοπούλου είναι ακόμα δασκάλα και διδάσκει τη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό στα παιδιά μας».

Ενα από τα κτίσματα του φυλακίου που παραχώρησε ο στρατός στην εταιρεία των Νικοπούλου – Φριτζαλά

«Και συνεχίζει … »

Η κα Γκουγκουσκίδου αναφέρεται στη σημερινή δράση της Χαράς Νικοπούλου, «συνεπικουρούμενη προφανώς από τους ίδιους πολιτικοδημοσιογραφικούς και επιχειρηματικούς εθνικιστικούς κύκλους», έχοντας ιδρύσει στην Κομοτηνή την “Κιβωτό της Δόμνας Βιζβίζη”, μια αστική εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, «μέσω της λειτουργίας της οποίας αναπαράγει και μεταδίδει τις ακροδεξιές και εθνικιστικές της αντιλήψεις, της έχουν δε παραχωρηθεί από τις ένοπλες δυνάμεις σε ορεινή περιοχή της Ροδόπης τα κτίρια πρώην στρατιωτικού φυλακίου με τον περιβάλλοντα χώρο αυτού έκτασης 150 στρεμμάτων για την ίδρυση στέγης φιλοξενίας ορφανών και εγκαταλελειμμένων παιδιών, η οποία όλοι μπορούμε να φανταστούμε ποιους μισαλλόδοξους σκοπούς εξυπηρετεί και θα εξυπηρετήσει και στο μέλλον», τονίζει χαρακτηριστικά και καταλήγει: «Είναι ντροπή που η κα Νικοπούλου είναι ακόμα και σήμερα δασκάλα και διδάσκει τον εθνικισμό, το φασισμό, τη μισαλλοδοξία, το ρατσισμό στα παιδιά μας».

Τα highlights…

Αποσπάσματα από ομιλία της Χαράς Νικοπούλου, στις 27 Νοεμβρίου 2010, σε εκδήλωση του συλλόγου Δράσις Κ.Ε.Σ:
“Κάθε φορά που μπαίνω στην τάξη σκέφτομαι ότι απέναντί μου έχω εν δυνάμει Έλληνες που θα πολεμήσουν πολύ σύντομα για μένα. Σκέφτομαι πως δεν έχω την πολυτέλεια να καθίσω να τους μάθω για την ελληνοτουρκική φιλία γιατί θα τους πω ψέματα, δεν υπάρχει αυτή η φιλία, ο Τούρκος είναι εχθρός ………. Όποιος θέλει να μιλάει για Τούρκους φίλους ας τους βάλει στο σπίτι του να τους φιλοξενήσει………….Αν νομίζετε ότι έχουμε την πολυτέλεια να ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες ντραπείτε όσο θέλετε. Όταν όμως αύριο ο Τούρκος θα μπει στο σπίτι του καθενός μην κλάψετε. Θα είστε άξιοι της τύχης σας……………… Θα σας πω όμως την ίδια συμβουλή που λέω σε όσους πραγματικά εκτιμώ. Χάστε τα πάντα απ’ τον εαυτό σας, έτσι όταν θα μπείτε στην πρώτη γραμμή, να μην υπάρχει να χάσετε κάτι άλλο, οπότε δεν θα μοιάζει τίποτε με θυσία και ο θάνατος θα γίνει πέρασμα για την αθανασία. Σκεφτείτε τι σας λέω, αν έχεις χάσει τα πάντα δε φοβάσαι τίποτα. Μην σας νοιάζει αν χάσετε τη δουλειά σας, μην σας νοιάζει τι θα πουν στη δουλειά σας. Θα μου πείτε πώς θα ζήσουμε. Βρείτε τον τρόπο, βρείτε τον τρόπο. Πάνω από όλα είναι η Πατρίδα και η Θρησκεία. Βρείτε τον τρόπο. Δεν ξέρω πώς. Ας με πείτε ακραία, βγείτε στα βουνά, φάτε χόρτα, φάτε σύκα, βγείτε στα βουνά, αλλά αυτό το πράγμα αυτή η σκλαβιά, που ζούμε μες στις πόλεις, που τώρα για να έρθουμε ψάχναμε ένα Έλληνα για να τον ρωτήσουμε πώς πάμε στη Ζωγράφου και Έλληνα δεν μπορούσαμε να βρούμε γιατί ήταν γεμάτο Πακιστανούς, εγώ δεν μπορώ να το διανοηθώ……………… Αν θέλετε πραγματικά να δημιουργήσετε ένα Ελληνικό στρατό που θα επιτεθεί, πρώτα εσείς οι ίδιοι διαβάστε, ενημερωθείτε, μάθετε τι πάει να πει να είσαι Έλληνας και τί Ελληνική ιστορία και όσοι έχετε παιδιά πείτε τους την αλήθεια. Πείτε τους τι συμβαίνει στην Ελλάδα και φτιάξτε παιδιά που θα είναι εν δυνάμει βόμβες που θα σκάσουν στα μούτρα των πολιτικών τα επόμενα δέκα χρόνια”.

Ορισμένα από τα δημοσιεύματα της ΓΝΩΜΗΣ, τα έτη 2007 και 2008 :

Ορισμένα από τα δημοσιεύματα της ΓΝΩΜΗΣ, τα έτη 2007 και 2008

ΑΠΟΨΗ

Η δασκάλα του Δερείου

Του Γιάννη Λασκαράκη

(Δημοσιεύτηκε στο ΓΝΩΜΗ τον Φεβρουάριο του 2008)

Άκουγα προχθές  σε τοπικό ραδιόφωνο τον σύζυγο της  δασκάλας του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου Έβρου, να λέει ότι αποφάσισαν μαζί με την σύζυγό του, να εγκατασταθούν μόνιμα στο Πομάκικο χωριό αυτό,  γιατί τους  άρεσε η ιδέα να μάθουν τα ελληνικά στα μικρά μουσουλμανόπαιδα . Μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα και μπράβο τους για την απόφασή τους.

Στη συνέχεια όμως άκουσα και μερικά άλλα που με έβαλαν σε σκέψεις. Είπε δηλαδή ότι «νιώθει να ζει σε ξένη χώρα», ότι «είναι απομονωμένοι ανάμεσα σε μουσουλμάνους», ότι οι κάτοικοι του χωριού «είναι αχάριστοι και δεν αναγνωρίζουν την αυτοθυσία και τις ελεημοσύνες τους», ότι «υπάρχουν Αλεβίτες που δεν τολμούν να διαχωρίσουν τη θέση από  τους Σουνίτες» και άλλα παρόμοια. Άκουσα επίσης και ένα «αγανακτισμένο»πολίτη και ένα πολιτευτή, να εύχονται την «εκκαθάριση» της περιοχής από τους μουσουλμάνους και την εκδίωξή τους εκτός του ελληνικού εδάφους, «για να μην ζητήσουν αργότερα την αυτονόμηση της περιοχής».

Ανατρίχιασα και τρόμαξα με αυτή την κοινωνική οπισθοδρόμηση, για  την οποία είχα  την εντύπωση ότι ανήκει πια στο μακρινό παρελθόν. Έχω την αίσθηση ότι η δασκάλα δεν έχει συναίσθηση του πολύ σημαντικού δύσκολου και ευαίσθητου ρόλου της σε αυτή την περιοχή. Εξ άλλου ο πλέον αρμόδιος για την κοινωνική συνοχή του Δήμου του, ο Δήμαρχος του Ορφέα, στον οποίο υπάγεται η περιοχή, δήλωσε ευθαρσώς στο ίδιο ραδιόφωνο ότι δεν  εγκρίνει τη συμπεριφορά της δασκάλας, εκτός της αίθουσας διδασκαλίας.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιος έχει δίκαιο, η δασκάλα ή ο δήμαρχος;  Γιατί υπάρχει η σφοδρή αντίδραση σε βάρος της δασκάλας και του συζύγου της, από την κοινωνία του μειονοτικού χωριού;  Προκαλεί  μεγάλη απορία αυτή η διένεξη όταν γνωρίζεις μάλιστα πόσο ειρηνικοί, ευγενικοί και φιλοσοφημένοι είναι οι κάτοικοι όλης της περιοχής του Δερείου; Έχει σχέση αυτή η υπόθεση με το γεγονός ότι η συγκεκριμένη δασκάλα είναι η κόρη του Προέδρου του Αρείου Πάγου;

Ένα πάντως είναι βέβαιο: Η δασκάλα πήγε σε ένα μειονοτικό χωριό για να διδάξει τα ελληνικά, αλλά έχοντας στις αποσκευές της όλα τα γνωστά στερεότυπα και τις προκαταλήψεις περί μειονότητας χωρίς καμία γνώση των πραγματικών συνθηκών της περιοχής. Ότι «πολιτεύτηκε» με βάση αυτά τα στερεότυπα απέναντι σε μια μειονότητα που είναι χρόνια τώρα προσηλωμένη στις αξίες και τις παραδόσεις της, αγνοώντας τις συνέπειες που έχει αυτή η «υποκειμενική» αντιμετώπιση στην κοινωνική συνοχή, στην ειρηνική συμβίωση, στην ισονομία, στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αγνοώντας επίσης και τους κινδύνους μιας κοινωνικής έκρηξης με απρόβλεπτες διαστάσεις, όπως συνήθως συμβαίνει όταν παίζεις με τόσο ευαίσθητα ζητήματα που αφορούν θρησκείες, καταγωγή, ιστορικές καταβολές.Δίδοντας και τα απαραίτητα προσχήματα σε ακραία στοιχεία της μειονότητας τα οποία επιδιώκουν την ένταση για δικούς τους λόγους.

Κάποιος λοιπόν θα πρέπει να πει στην εκπαιδευτικό ότι μέσα από την πρόθεσή της να κάνει καλό στην πατρίδα της, είναι πολύ πιθανό να την ζημιώσει. Και στους υπεύθυνους ότι χρειάζεται πολύ αυστηρή επιλογή και ειδική εκπαίδευση αυτών που αναλαμβάνουν να διδάξουν στα μειονοτικά σχολεία. Δεν είναι χώρος για πειραματισμούς και εφαρμογή αυτοσχέδιων πολιτικών… Και κάτι ακόμη. Εμάς μας θίγει σαν Θρακιώτες να δεχόμαστε μαθήματα «πατριωτισμού» από «αυτόκλητους και απρόσκλητους σωτήρες» και από μερικά  μέσα ενημέρωσης της Αθήνας, στα οποία προσφεύγει η κυρία Νικοπούλου και τα οποία μας περιγράφουν σαν μια περιοχή με κατοίκους αμφιβόλου «εθνικής συνείδησης», που έχει πολλούς …μουσουλμάνους και τζαμιά (άκουσον, άκουσον…) και γράφουν ότι το Μεγάλο Δέρειο βρίσκεται στο Νομό …Κομοτηνής. Κάποιοι πιο προχωρημένοι ελληναράδες πιστεύουν ότι η Αλεξανδρούπολη, ανήκει ακόμη στην Τουρκία και λέγεται Δεδέ Αγάτς.  Έλεος…

 

«Ηρωίδες» και «παληκάρια» γίνανε μαλλιά κουβάρια!

του Γιάννη Σιδηρόπουλου

Με μια ακόμη δήλωσή της, η πολυσυζητημένη εκπαιδευτικός Χαρά Νικοπούλου, μετά τις αποκαλύψεις για την απόσπασή της σε γραφείο βουλευτή της Χ.Α., ομολόγησε και την απόλυτη πολιτική της ένταξη στους νεοναζί, τους οποίους θεωρεί «παληκάρια».

Αν θα έπρεπε να είμαστε δίκαιοι θα έπρεπε σήμερα να παραθέσουμε τις αμέτρητες και γενναιόδωρες δημόσιες δηλώσεις προσωπικοτήτων ευρέως πολιτικού φάσματος που συντηρούσαν και απαντούσαν στο μύθο της «ηρωίδας της Θράκης», που είχε κατασκευάσει η ακροδεξιά για τη Νικοπούλου και είχε πολλαπλασιαστεί μέσα από τη συντριπτική πλειοψηφία των συστημικών Μέσων Ενημέρωσης -ειδικά αυτών που πρωτοστάτησαν στην ανέλιξη της ΧΑ στο πολιτικό σύστημα- με αποκορύφωμα  την βράβευσή της από την Ακαδημία Αθηνών (ναι, αυτή που γιόρταζε τις επετείους της 21ης Απριλίου).

Αλλά ας μην ευτελίσουμε τώρα το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο της χώρας, που φροντίζει να  καλύπτει την ανυπαρξία με εύπεπτες εθνικολαϊκίστικες κορώνες και δημιουργεί τοτέμ ανέξοδου αντιτουρκισμού. Ας ξεχάσουμε επίσης τη λάσπη και το ανάθεμα που επεφύλαξαν όλοι αυτοί οι «ταγοί» της πατρίδας για τους ελάχιστους που εξαρχής επεσήμαναν το επικίνδυνο, αντιεκπαιδευτικό, μισαλλόδοξο και φανατικό μίγμα που κόμιζε η Νικοπούλου στη Θράκη (βλ. σειρά άρθρων μας από το 2011). Ανάμεσα σε άλλους μαθητευόμενους μάγους και ένα δαιδαλώδες σύστημα πολυεπίπεδης εξουσίας και παρακράτους που αναπαράγει τη φολκλόρ εθνικιστική ρητορεία και τη μεταφυσική προσέγγιση ως επίσημη πολιτική, παρότι οι περασμένες δεκαετίες διέψευσαν τις κατά καιρούς αστείες και ανερμάτιστες θεωρίες.

Τα ορφανά σε σχολείο της ακροδεξιάς στη Θράκη…

Τα τελευταία χρόνια, οι γραφικές διενέξεις σε σχολικές αίθουσες με θύματα μειονοτικούς μαθητές είχαν προχωρήσει σε σαφώς πιο μαζικά και επικίνδυνα σχέδια, όπως η «Κιβωτός της Δόμνας Βιζβίζη», ένα ίδρυμα που θα εκπαιδεύει ορφανά  μέσα στο δάσος των της ορεινής Ροδόπης με στόχο τη  «δημιουργία ενός θύλακα επαγρύπνησης των υγιών δυνάμεων του Ελληνισμού» και άλλες μορφές «κατήχησης και επιβίωσης», με λίγα λόγια μια… απομονωμένη ακαδημία ακροδεξιών εξτρεμιστών, σε φυλάκιο που παραχωρήθηκε από το Στρατό το 2013.

Μπορεί στο άκουσμα του πλάνου κάποιος να μειδιά με τη φαιδρότητα που παραπέμπει σε χολιγουντιανές παρωδίες, όμως  προβληματίζει το γεγονός ότι αυτό το σχέδιο, βγαλμένο από τους πιο τυφλούς  βαλκανικούς εθνικισμούς του περασμένου αιώνα, είχε την πλήρη στήριξη της πολιτείας και άλλων φορέων.

Στον αντίποδα όσοι παράγοντες και ΜΜΕ αμφισβήτησαν την «εθνεγερσία» της Νικοπούλου, έγιναν στόχος μιας απόπειρας δικαστικής εξόντωσης (από κόρη πρώην ανώτατου δικαστικού) με δημοσιεύματα να κάνουν λόγο για πρωτόγνωρες δικαστικές αποφάσεις και περίεργες υποθέσεις όπως το κρούσμα παιδοφιλίας που σχετίστηκε με το συγκεκριμένο ίδρυμα καθώς και για επιστολές πρώην ανώτατων δικαστικών που φέρονται να παρείχαν κάλυψη.

Η ροή των γεγονότων και του εθνικιστικού παροξυσμού σταμάτησε στην παρούσα κυβέρνηση που ανέστειλε τη στήριξη στο εγχείρημα ενώ η Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου ανακάλεσε την άδεια λειτουργίας του «ιδρύματος» και όλοι, σταδιακά, εγκατέλειψαν την «Μπουμπουλίνα» και τα «οράματά» της, οδηγώντας την στη Χρυσή Αυγή, παρότι η ίδια τα προηγούμενα χρόνια μήνυε –και- όσους τη χαρακτήριζαν χρυσαυγίτισσα.

Εθνική πολιτική οι θέσεις της ΧΑ;

Το ότι η Νικοπούλου κατέληξε στη Χρυσή Αυγή, δεν αποτελεί έκπληξη καθώς οι θέσεις της μοιάζουν να είναι ταυτόσημες. Έκπληξη είναι να διαπιστώνει κανείς ότι το αφήγημα πάνω στο οποίο κινείται το όχημα της «εθνικής πολιτικής» για τη Θράκη, με τη σειρά του ταυτίζεται με τις θέσεις της νεοναζιστικής οργάνωσης ! Και η φρίκη είναι ότι μέχρι πρόσφατα το ελληνικό κράτος παρείχε κάθε δυνατή διευκόλυνση για την υλοποίησή αυτών των εθνικιστικών οραμάτων άρα ήρθε η ώρα να μπει η υπόθεση στο μικροσκόπιο και να αναθεωρήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και σημαίνοντα στελέχη της διοίκησης, την ευκολία με την οποία υποκύπτουν ή ενθαρρύνουν αυτούς τους μύθους. Η τοπική εκκλησία φαίνεται να αποστασιοποιήθηκε αλλά μια σειρά από κρατικές εξουσίες και φορείς κατάφεραν να δημιουργήσουν και να ενισχύσουν στη Θράκη ένα «Ίδρυμα» που σήμερα είναι ορμητήριο της Χρυσής Αυγής !

Και είμαστε στη νοσηρή εποχή που όλος αυτός ο κύκλος που – πλην της Νικοπούλου που φαίνεται να ήταν εκτός ελέγχου και ομολογεί δημόσια – όσα οι λοιποί ακροδεξιοί στη Θράκη ήθελαν να κρατήσουν κρυφά – αντιλαμβάνεται ότι συμπιέζεται από την πραγματικότητα και παρουσιάζει μια υπερδριέγερση για την καλλιέργεια όλων αυτών των εκρηκτικών θεωριών που τους καθιστά «χρήσιμους»  και δυναμιτίζει τη συμβίωση στη Θράκη.

* Ο Γιάννης Σιδηρόπουλος είναι δημοσιογράφος του Xanti2

2 Σχόλια

Αφήστε ένα σχόλιο

Δικαιούχος ονόματος τομέα (domain name)
Ε. ΛΑΣΚΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΕΕ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΝΩΜΗ
ΑΦΜ: 082164919
ΔΟΥ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

Ιδιοκτήτης: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Νόμιμος εκπρόσωπος: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Διευθυντής: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Διευθυντής σύνταξης: Γιώργος Πανταζίδης
Διαχειριστής: Λασκαράκης Εμμανουήλ

Αρ. Μ.Η.Τ.: 232167

LOGO MHT RGB

              Μέλος του

media
Η ΓΝΩΜΗ - Καθημερινή Εφημερίδα της Θράκης

Τέρμα Αγίου Δημητρίου, Αλεξανδρούπολη

Τηλ 25510 24222, 29888

Fax : 25510 80606

email :  gnomi@gnomionline.gr