Όλοι θα αναγνωρίσουμε έστω και μια δικιά μας…
Όσο και αν υπάρχει έλλειψη αυθεντικότητας στα social media κάπου ο χαρακτήρας του ανθρώπου εκδηλώνεται. Όσο και αν καλυπτόμαστε πίσω από τον τοίχο μας, οι “ακόλουθοι” μας σίγουρα έχουν ψυχαναλύσει τι νταλκά βαράμε ο καθένας.
Η μεγαλύτερη επιδημία κατ’ εμέ είναι ο υπερβάλλων ναρκισσισμός. Τι παραπάνω έχουν δηλαδή οι επώνυμοι; Τώρα μπορείς κι εσύ ελεύθερα να δείχνεις τη μουράκλα σου μόλις ξυπνήσεις, πριν κοιμηθείς, όταν πας για ψώνια, όταν τρως, όταν βγαίνεις από τη θάλασσα, όταν λιάζεσαι…
Εκδικούμαστε τους διάσημους και επωνύμους. Όλοι μας πάσχουμε από χαμηλή αυτοεκτίμηση και προβάλλουμε κάτι καλό που νομίζουμε πως διαθέτουμε. Άλλος κορμί, άλλος πνεύμα, άλλος χιούμορ.
Το ζητούμενο είναι να εισπράξεις κάμποσα Like που, υπ’όψιν, αν δεν τα ανταποδώσεις πάει, “σβήστηκες από το χάρτη”. Αυτό που με θλίβει είναι η εικόνα των νέων παιδιών. Προχθές που έκανα μια βόλτα η εικόνα που αντίκρισα ήταν να τραβάνε ασταμάτητα selfie φωτό με τα κινητά τους λες και δεν έχουν κάτι άλλο να ασχοληθούν. Μπορεί να σου λένε κάθε φορά πόσο όμορφος ή όμορφη είσαι και να κολακεύεσαι σκέψου όμως πως αυτό κατά βάθος κουράζει. Ας γίνεται με μέτρο…
Θα αναφερθώ και σε άλλες φυσιογνωμίες.
Οι ενοχλητικοί φιλόζωοι (κι εγώ ανάμεσα τους): Είναι μέλη σε πολλές φιλοζωικές ομάδες. Κάθε λίγο και λιγάκι κοινοποιούν φωτό με κακοποιημένα ζωάκια, πεταμένα, παρατημένα, νηστικά, δολοφονημένα, αδέσποτα που ζητάνε σπίτι, κρεβάτι, αγκαλιά. Σιγά μην ιδρώσει το αυτί του μη φιλόζωου. Όσο και καλός άνθρωπος να είσαι μια ενόχληση, δε μπορεί, θα τη νιώσεις…
Η Μαμα Τερέζα: Με τα κλασικά status κάνε Like για να σωθούν οι πάσχοντες και νοσούντες. Μακάρι να σωζόταν ο κόσμος με τα δικά μας Like. Το πιστεύουν αλήθεια; Ή είναι τόσο αφελείς;
Οι αρχοντοχωριάτες: Είναι αυτοί που κάνουν Check in από οπουδήποτε και αν βρεθούν. Στη θάλασσα, στο βουνό, στα ταξίδια, ΠΑΝΤΟΥ!!!
Οι καλοί γονείς: Κι εμείς γίναμε γονείς αλλά δε χάσαμε και τα μυαλά μας. Να ‘ναι γερά, να τα χαίρεστε αλλά δε χρειάζεται να ξέρουμε πότε τα ξεσκατίζετε, τα ταΐζετε ή τα πάτε στις κούνιες.
Άλλη κατηγορία Οι ψυχωτικές με τα κιλά τους: Όχι πως είναι χοντρές. Απλά θέλουν να κομπλάρουν εμάς με τα λίγα παραπανήσια κιλάκια μας. Προτιμότερα τα πάχη μας, τα κάλλη μας παρά να ψωμολιμάμε με ένα καρότο, μισό μαρούλι και να χτυπιόμαστε στα γυμναστήρια όλη μέρα.
Οι τύποι που δεν ασχολούνται με το FB: Γνωρίζουν όμως χαρτί και καλαμάρι τι διαδραματίζεται εντός. Απλά δε συμμετέχουν ενεργά. Είναι και οι πρώτοι…
Οι παιχταράδες: Σε λούζουν κυριολεκτικά με ένα σωρό προσκλήσεις για παιχνίδια και εφαρμογές… Και επιμένουν… Παίξτο μόνος σου ρε φίλε… Ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω. Δε με απασχολεί…
Αυτοί που πετάγονται σαν την τσουτσού (sorry) σε κάθε συζήτηση και σε αποσυντονίζουν: Το κάνω και εγώ και πρέπει να το κοιτάξω…
Οι Καζανόβες: Ο τύπος που κάνει ψυχικά. Αδύνατες, χοντρές, μεγάλες, μικρές, από 17 έως 77 όλες καλές. Πριν προλάβει να δημοσιευτεί η ανάρτηση σου θα σου κάνει Like, κάποιο σχόλιο ή θα σου στείλει inbox. Κάποια μοναχική ύπαρξη μπορεί να κολακευτεί και να ενδώσει.
Οι αμόρφωτοι “καλλιεργημένοι”: Δεν έχω πρόβλημα με την αγραμματοσύνη αλλά με τον αγράμματο που το παίζει “λόγιος”. Αποστηθίζει από την ειδησιογραφία παπαριές και τις κοτσάρει στον τοίχο του. Ξέρει τα πάντα γύρω από τα μνημόνια, το Δ.Ν.Τ., το Eurogroup. Είναι ο Τσε του FB. Παροτρύνει όλους εμάς, τα πρόβατα, να αφυπνιστούμε…
Οι Ελληνάρες με τη Γαλανόλευκη: Κοτσάρουν στον τοίχο τους κάθε τρείς και λίγο το Εθνικό μας Σύμβολο. Η Ελληνοφρένεια είναι μεταδοτική σαν την πανούκλα. Κατά βάθος είναι οι μεγαλύτεροι ρατσιστές και φασίστες. Δεν είναι καφενείο το FB για να βρίζεις του πολιτικούς και να λες ποιόν στηρίζεις και ψηφίζεις. Άλλωστε δεν ενδιαφέρει κανένα.
Οι επαληθεύσαντες πως “η ψυχή δεν γερνάει”: Είναι άνω των 60, που αμφιβάλλω αν μπορούν να λειτουργήσουν ακόμα και με το θαυματουργό μπλε χαπάκι. Δεν έχει γι αυτούς καμία σημασία αν η σάρκα αδυνατεί, αρκεί που το πνεύμα είναι πρόθυμο. Τα σεξιστικά υπονοούμενα δίνουν και παίρνουν. Άμα σε βαρέσει το Αλτσχάιμερ αυτά παθαίνεις. Κι εγώ προς τα εκεί οδεύω.
Τα ερωτευμενάκια: Με κοινό προφίλ ενωμένα με ένα σώμα, μία ψυχή. Για να ζηλεύουμε εμείς οι, επί πολλά χρόνια, ενωμένοι με τα δεσμά του γάμου και που ο έρωτας μας έκανε φτερά. Και αν επέλθει χωρισμός… Οϊμέ!!! Δακρύβρεχτες και μελοδραματικές αναρτήσεις φορτωμένες με πόνο και απόγνωση…
Είμαστε και εμείς που κριτικάρουμε τα “κακώς κείμενα” και έχουμε την απαίτηση να μας συμπαθούν.
Η μοναξιά υπήρχε πάντα αλλά τώρα κυκλοφορεί καμουφλαρισμένη… Όσο για τα χιλιάδες Like που μαζεύουν κάποιοι σίγουρα δεν έχουν να κάνουν με το περιεχόμενο των αναρτησόμενων αλλά με τον αριθμό των φίλων. Αναλογικά αν έχεις πολλούς φίλους θα μαζέψεις και πολλά Like. Ως πότε άραγε θα ζούμε στον κόσμο ων ψευδαισθήσεων… και του παραλογισμού…
Τσοκαταρίδου Σμαρώ