Έκλεισα τα μάτια
στην άκρη του ουρανού
να σ’ ονειρευτώ τόλμησα
στο φως του φεγγαριού.
Και όπως η μορφή σου χάιδευε
τα πυκνά σύννεφα
έσβηνε στο μυαλό μου
η παγωμένη νύχτα
τ’ άδεια σου βήματα.
Έτσι τα δάκρυα του ουρανού
γλίστρησαν σαν πουλιά στον αέρα
να κυλήσουν άφησα
απ’ τα μάτια μου μαγεμένα.
Με το πρώτο τους άγγιγμα
στην καρδιά μου
η νύχτα έντυσε δρόμους
μ’ αστέρια τα κρυφά όνειρά μου.
Για μια στιγμή να κοιτάξω
το απαλό σου χαμόγελο
γλύκα να το ντύσω
στης ψυχής μου τ’ όνειρο.
Άκου τώρα
της καρδιάς μου το χτύπο.
Αγκάλιασε τις στιγμές
του ονείρου στον ήχο.
Μίλησε μου
από τα κύματα της ματιάς σου
και γω θα αγγίζω
με ψιθύρους αγάπης
τα λεπτά δάχτυλα σου.
Τις ατέλειωτες στιγμές
για να δω,
πως πιαστήκαν
απ’ της αγάπη το χθες
να σου πω.
Αναγνωστόπουλος Γιώργος
Christina thema
Πολύ ωραίο! Συγχαρητήρια!
Γιώργος Αναγνωστόπουλος
Σ’ ευχαριστώ πολύ Χριστίνα!