Ταξίδι στον Πόντο μέρος Β΄. Οδοιπορικό σε Κερασούντα-Τρίπολη- Νικόπολη

Η Πορεία προς την εξορία και τον αφανισμό

 του Γιάννη Λασκαράκη

Το  ξενοδοχείο στην Κερασούντα είναι δίπλα στη θάλασσα, ανατολικά της πόλης. Το πρωί το θέαμα ήταν μοναδικό. Η θάλασσα έγλυφε τα βράχια της παραλίας, ενώ στο βάθος απλώνονταν η Κερασούντα κατά μήκος του λιμανιού που κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της ακτής μέχρι την κατοικημένη χερσόνησο απέναντι, που εισχωρούσε στο πέλαγος.

Αφήσαμε για την επομένη την επίσκεψη στην παλιά πόλη  της Κερασούντας.

Είχαμε πρώτα να ικανοποιήσουμε ένα τάμα.  Να ακολουθήσουμε  την πορεία των εξόριστων Ποντίων της Τρίπολης του 1916, προς το εσωτερικό της Τουρκίας. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο παππούς Ανέστης από την Κρήτη,  η γιαγιά Ελισάβετ από τα Άργανα Μαντέν του Ντιγιάρμπακιρ με τα δυο μικρά παιδιά τους η Μαριάνθη ηλικίας πέντε ετών και ο Γιάννης ενός έτους. Το πώς βρέθηκαν εκεί είναι μεγάλη ιστορία και θα σας τη  διηγηθώ μια άλλη φορά.

Από την Τρίπολη λοιπόν  οδήγησαν όλους τους κατοίκους της, δέκα χιλιάδες περίπου,  προς  την Κερασούντα και από εκεί  τους ανάγκασαν να ακολούθησαν τον στενό ορεινό κατσικόδρομο που οδηγούσε στο εσωτερικό του Πόντου, πέρα από τις χιονισμένες βουνοκορφές του Καρά Χισάρ. Τότε, πριν εκατό χρόνια ο δρόμος ήταν  δύσβατος και ανηφορικός. Σκαρφάλωναν σε χιονισμένες πλαγιές, περνούσαν ρέματα, κατέβαιναν σε χαράδρες.

Σήμερα ο δρόμος είναι ανηφορικός με στροφές, αλλά προσφέρει μια πολύ ευχάριστη διαδρομή.  Περάσαμε μέσα από αιωνόβια δάση  οξιάς, με καταπράσινα λιβάδια που τα διέτρεχαν ρέματα με κρυστάλλινα νερά

Σε όλα τα χωριά που συναντούσαμε  δίπλα στις όχθες του ποταμού, είχαν στρώσει τη σοδιά του φουντουκιού για να αποξήρανση. Σε υψηλότερα υψόμετρα καταρράχτες  έπεφταν από ψηλά και σχημάτιζαν  μικρές λίμνες . Στα 2.000 μέτρα υψόμετρο, οι εξόριστοι είχαν περάσει απίστευτη δοκιμασία ανεβαίνοντας στην χιονισμένη βουνοκορφή  χωρίς εφόδια , χωρίς ρούχα και με  τρύπια παπούτσια,  με τα μωρά στην αγκαλιά. Εμείς φθάσαμε στην κορυφήμε το αυτοκίνητο, μέσα στον  κατακαλόκαιρο . Και εν τούτοις μας έπιασε δέος, αντικρίζοντας τις  γυμνές κορυφές δίπλα μας.

Και έπειτα άρχισε η κατάβαση από την πίσω πλαγιά.   Το χωριό Ασαρτσούκ, η καταγωγή του φίλου Νίκου Πετρίδη,  βρέθηκε σε λίγο στο δρόμο μας.

Το  Καρά Χισάρεμφανίστηκε εντυπωσιακό, μετά από συνολική διαδρομή εκατό περίπου χιλιομέτρων. Είναι η αρχαία Νικόπολη των Ρωμαίων και των Βυζαντινών.  Ένα Μαύρο Κάστρο δεσπόζει της πόλης .  Μέσα σ’ αυτό  κλείστηκαν οι Αρμένιοι κάτοικοι της πόλης και αντιστάθηκαν στην πολιορκία των Τούρκων, πριν πέσουν θύματα   της μεγάλης σφαγής του 1915.

Η πορεία των Τριπολιτών δεν σταμάτησε εκεί. Όσοι επέζησαν συνέχισαν  μέχρι το Σουσεχίρ και το Μπίρκ, όπου τους θέρισε σχεδόν όλους ο τύφος και η πανώλη που ξέσπασε λίγες μέρες μετά την εγκατάστασή τους,  στο τέλος της διαδρομής.

Εμείς δεν συνεχίσαμε την δραματική πορεία των εξόριστων, μέχρι το τέλος  της. Είχαμε σχεδιάσει να περάσουμε από το Σου Σεχίρ κατά την  επιστροφή μέσω Αμάσειας.  Έπρεπε να επιστρέψουμε στην Τρίπολη.

Προηγουμένως είχαμε ένα εξαιρετικό  γεύμα σε εστιατόριο της πανάρχαιας πόλης, όπου μάλιστα μας προσέφεραν και μπύρα, κατ’ εξαίρεση των κείμενων νόμων.

Το απόγευμα βρεθήκαμε στην  Τρίπολη του Πόντου. Δεσπόζει το κάστρο που έχτισε ο Ιωάννης Β’ Κομνηνός επάνω σε ένα βράχο στην ανατολική πλευρά του όρμου, στα τέλη του 13ου αιώνα. Σε αυτόν το όρμο βρίσκεται και το γραφικό λιμανάκι της πόλης.  Το δειλινό  καθίσαμε στα ταβερνάκι που βρίσκεται στη βάση του κάστρου με θέα το λιμάνι και τις ψαρόβαρκες που επέστρεφαν στο αγκυροβόλιό τους.

Επιστρέψαμε στην Κερασούντα, όπου διανυκτερεύσαμε, περνώντας μέσα από το καινούργιο τούνελ που περνάει κάτω από την Τρίπολη,.

Η επίσκεψη στην παλιά πόλη της Κερασούντας με τα εγκαταλελειμμένα αρχοντικά των Ελλήνων, είχε και μια ευχάριστη έκπληξη. Την ανακαίνιση του Ναού του Αγίου Νικολάου .

Μετά τη σύντομη περιήγηση και την απόλαυση της θέας από το κάστρο της πόλης, επιστρέψαμε  στην Τρίπολη. Η επίσκεψη στο Δημαρχείο για αναζήτηση ιχνών από το πέρασμα των προγόνων από την Τρίπολη, δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα. Ήταν όμως απολαυστική η εξερεύνηση στις  ανηφορικές γειτονιές της παλιάς πόλης. Το ίδιο σκηνικό. Ακατοίκητα εγκαταλελειμμένα σπίτια , προφανώς Ελλήνων , Αρμενίων κλπ , που έσφυζαν από ζωή πριν από εκατό χρόνια.  Είναι εποχή συγκομιδής των φουντουκιών, του κυριότερου παραγωγικού πλούτου της περιοχής και όλοι οι δρόμοι είναι στρωμένοι με μουσαμάδες που επάνω ξηραίνονται τα φουντούκια.

Να και ο ποταμός  Χαρσιώτης στο ανατολικό άκρο της πόλης, όπου στρατοπέδευσαν οι Ρώσοι στρατιώτες στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, χωρίς ποτέ να τον διαβούν, όπως ήλπιζαν οι Τριπολίτες, για να τους απελευθερώσουν, διότι τους σταμάτησαν οι επαναστατημένοι Μπολσεβίκοι.

0 Σχόλιο

Αφήστε ένα σχόλιο

Δικαιούχος ονόματος τομέα (domain name)
Ε. ΛΑΣΚΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΕΕ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΝΩΜΗ
ΑΦΜ: 082164919
ΔΟΥ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

Ιδιοκτήτης: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Νόμιμος εκπρόσωπος: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Διευθυντής: Λασκαράκης Εμμανουήλ
Διευθυντής σύνταξης: Γιώργος Πανταζίδης
Διαχειριστής: Λασκαράκης Εμμανουήλ

Η ΓΝΩΜΗ - Καθημερινή Εφημερίδα της Θράκης

Τέρμα Αγίου Δημητρίου, Αλεξανδρούπολη

Τηλ 25510 24222, 29888

Fax : 25510 80606

email :  gnomi@gnomionline.gr

              Μέλος του